طراحی مدل کیفی ارتباطات بازاریابی یکپارچه برای بانک های تخصصی در ایران

پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی نقش مولفه ارتباطات بازاریابی یکپارچه در صنعت بانکداری بپردازد. به عبارتی دیگر هدف پژوهش حاضر این است که به شناسایی متغیر های بحرانی تاثیر‌گذار بر ارتباطات بازاریابی یکپارچه در صنعت بانکداری بپردازد. پژوهش حاضر به روش کیفی و روش تحلیل محتوای کیفی صورت گرفته است. همانند هر تحقیق دیگر، مرور ادبیات موضوع مرتبط، به صورت کتابخانه‌ای بوده و همچنین رویکرد ارتباطات بازاریابی یکپارچه در صنعت بانکداری در راستای طبقه‌بندی و ارائه ساختار بر اساس تحقیقات گذشته انجام شده است. برای بررسی و پاسخ به سوال پژوهش، به مصاحبه‌ با مجموعه خبرگان ارتباطات بازاریابی در صنعت بانکداری پرداخته می‌شود. بر اساس روش نمونه‌گیری قضاوتی و گلوله‌برفی، انتخاب خواهند شد. شاخص کفایت تعداد مصاحبه‌ها، اشباع نظری است که براساس آن، پژوهشگر بدین نتیجه برسد که مصاحبه‌های بیشتر، اطلاعات بیشتری به اندوخته‌های فعلی مصاحبه‌ها اضافه نخواهد کرد و در نهایت مدل کیفی نهایی استخراج گردید.در نهایت 5 عامل : شرایط علی ، شرایط مداخله گر، شرایط بسترساز ،راهبردها و پیامدها به عنوان عوامل بحرانی سیستم ارتباطات بازاریابی یکپارچه شناسایی شده اند .

designing a quality model of integrated marketing communications for specialized banks in iran

the present study intends to investigate the role of the component of integrated marketing communications in the banking industry. in other words, the aim of the present study is to identify the critical variables affecting integrated marketing communications in the banking industry.the present research has been done by qualitative method and qualitative content analysis method. as with any other research, the literature review is related to the library, and also the approach of integrated marketing communications in the banking industry has been done in order to classify and present the structure based on previous research. to review and answer the research question, an interview with a group of marketing communication experts in the banking industry is conducted. they will be selected based on judgmental and snowball sampling methods. the adequacy index of the number of interviews is the theoretical saturation based on which the researcher concludes that more interviews will not add more information to the current reserves of the interviews, and finally the final qualitative model was extracted.