اوراق بهادارسازی وام ها با رویکرد پوشش ریسک اعتباری

از جمله ابزارهایی که به منظور مدیریت ریسک در اکثر بانک های جهان مورد استفاده قرار می گیرد، فرآیند تبدیل مطالبات بانک ها به اوراق بهادار است که می تواند اهدافی نظیر افزایش نقدینگی، گسترش وتنوع فعالیت ها، کاهش ریسک های اعتباری و نقدینگی و نیز بهبود نسبت کفایت سرمایه بانک ها را در پی داشته باشد، فرآیند تبدیل مطالبات بانک ها به اوراق بهادار است.  تبدیل به اوراق بهادار کردن داراییها، فرایندی است که در آن واسطه‌های مالی مانند بانکهای تجاری اوراق بهادار قابل خرید وفروش را مستقیماً به سرمایه‌گذاران می‌فروشند و یکی از راهکارهای اصلی در بخش بانکداری جهت تولید جریان وجوه نقد می باشد .این فرآیند نوآوری مالی عمده‌ای  است که در دهه 1970 برای نخستین بار در ایالات متحد ه آمریکا ابداع شد و بر  نقش واسطه‌های مالی در بازار سرمایه عمیقاً اثر گذاشت. از آن تاریخ تا کنون  بانکها به دلیل افزایش تقاضای جهانی پول، کار برد این تکنیک را ضروری احساس میکردند و به دنبال تغییراتی در راهبردهای خود بوده اند. استفاده از این ابزار که در دنیا قدمتی بیش از 40 سال دارد، در ایران هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده است. در این مقاله پس از بررسی انواع  فرآیند اوراق بهادار سازی و چگونگی استفاده از آن ، به بیان مفهوم، فرآیند و مزایای تبدیل کردن تسهیلات اعتباری بانکها به اوراق بهادار  جهت کاهش ریسک اعتباری پرداخته می شود.