سنجش ارزش در معرض ریسک شرطی با استفاده از ترکیب مدل figarch و نظریه ارزش فرین

تلاش در جهت شناسایی مدل مناسب و بالا بردن دقت اندازه‏گیری با استفاده از سنجه ارزش در معرض ریسک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ارزش در معرض ریسک شرطی (cvar) با نداشتن برخی نواقص ارزش در معرض ریسک، سنجه قابل اعتماد‏تری می‏باشد. در این پژوهش با مطالعه در خصوص ویژگی‏های داده‏های شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران وکاربرد مدل figarch-evt در محاسبه ارزش در معرض ریسک شرطی، تصریح دقیق‏تری حاصل شده است. ابتدا مدل ترکیبی garch-evt پیاده‏سازی شد و با توسعه آن، به مدل figarch-evt رسیدیم که خاصیت خوشه‏ای بودن، پویا بودن و حافظه بلندمدت را در مدل‏سازی لحاظ نموده است. استفاده از مدل figarch برای داده‏های بازده لگاریتمی شاخص کل، موجب لحاظ‏کردن خواص فوق در مدل‏سازی خواهد شد. بعلاوه، خاصیت دنباله پهن بودن داده‏های بازده شاخص با استفاده از تئوری مقدار فرین (evt) برای پسماندهای مدل figarch بکار برده می‏شود. برای مقایسه نتایج، مدل‏های normal-garch و t-student-garch، شبیه‏سازی تاریخی و garch-evt نیز برای داده‏ها بازده شاخص بکار برده شده است. نتایج حاصل از مدل‏‏ها با استفاده از آزمون‏های پس‌آزمون مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته‏اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‏دهد که توزیع داده‏ها بازدهی شاخص نامتقارن دارای چولگی بوده و از توزیع نرمال تبعیت نمی‏کند. بر اساس چهار آزمون جزء اخلال مازاد استاندارد شده، فرآیند نقض تجمعی، پس آزمایی ریزش مورد انتظار و تابع زیان لوپز مدل figarch-evt نسبت به سایر مدل‏ها از دقت بالاتری برخوردار می‏باشد.