بررسی ارتباط بین خوش‌بینی مدیریت و هموارسازی سود در بانک های پذیرفته شده در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران

امروزه مدیران برای جلب نظر سرمایه گذاران سعی در حداکثر نشان دادن درآمد و سود به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی عملکرد خود دارند. آنها امکان دارد از طریق انتخاب سیاست‌های خاص حسابداری، برآوردهای حسابداری و مدیریت اقلام تعهدی، سودهای گزارش شده را هموار کنند. از این رو ممکن است سود گزارش شده متفاوت با نتیجه عملکرد واقعی شرکت باشد. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین خوش بینی مدیریت و هموارسازی سود در بانک­های پذیرفته شده در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1389 الی 1393 می باشد. جامعه تعدیل شده پژوهش نیز شامل 65 سالبانک می باشد. برای پاسخ به سوالات پژوهش دو فرضیه از طریق رگرسیون حداقل مربعات معمولی و لوجیت باینری به شکل خطی چند متغیره با داده­های تلفیقی (پولد) مورد بررسی و آزمون قرار می­گیرد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد مدیران خوشبین­تر بانکها به نسبت سایر مدیران تمایل بیشتری جهت گزارش سود های هموار شده از طریق اقلام تعهدی و شاخص هموارسازی سود ایکل دارند. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهد بانک های بزرگتر و قدیمی تر نیز به احتمال زیاد جهت گزارش سودهای هموار شده از طریق اقلام تعهدی و شاخص هموارسازی ایکل اقدام می کنند. یافته های پژوهش نشان می دهد بانک هایی که ارزش بازار به ارزش دفتری بالایی دارند کمتر تمایل به هموارسازی سود طبق مدل ایکل دارند.