بررسی اثر چربی در بی ‌هوشی با هالوتان بر روی زمان ‌های بهبود در گوسفندان دنبه‌دار نژاد بختیاری

هدف از این پژوهش این است که اثرات چربی دنبه در بی‌هوشی با داروی هالوتان روی زمان‌های بهبود در گوسفند دنبه‌دار نژاد بختیاری در دو مرحله (گروه شاهد و گروهی که شریان خاجی میانی آن‌ها لیگاتور شد) بود. در این مطالعه از 8 راس گوسفند 12-10 ماهه جنس ماده استفاده شد که دو بار به فاصله دو هفته بی‌هوش شدند. در مرحله اول، القای بی‌هوشی با ماسک و با داروی هالوتان و اکسیژن انجام شد و بعد از لوله‌گذاری، نگه‌داری بی‌هوشی به مدت 3 ساعت ادامه پیدا کرد (گروه کنترل) و زمان‌های القای بی‌هوشی، در آوردن لوله نایی، زمان نشستن گوسفند روی جناغ سینه و ایستادن در طول القای بی‌هوشی و برگشت از بی‌هوشی ثبت شد. در مرحله دوم (2 هفته بعد) شریان خاجی میانی گوسفندان از طریق بی‌حسی اپیدورال قبل از القای بی‌هوشی لیگاتور شد و بی‌هوشی مانند مرحله اول به انجام رسید (گروه آزمایش msal). زمان‌های در آوردن لوله نایی، نشستن روی جناغ سینه و ایستادن گوسفندان در گروه کنترل نسبت به گروه آزمایش طولانی‌تر بود؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که چربی دنبه گوسفند، متابولیسم و حلالیت داروی هالوتان را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین به دلیل متابولیسم و حلالیت بالای این دارو استفاده از آن برای بی‌هوشی در بیماران چاق مناسب نیست.