مطالعه تاثیر قرص تادالافیل بر حجم، میزان تحرک و غلظت نمونه اسپرم و مدت نعوظ سگ نر

امروزه استفاده از مهارکننده‌های فسفودی استراز – 5 (تادالافیل) اولین اقدام دردرمان اختلالات نعوظ دام‌های نر به شمار می‌رود. ولی پیرامون کارایی آن در درمان اختلالات نعوظ سگ نر و تاثیر آن بر عملکرد سلول‌های اسپرماتوزوئید مطالعه‌ای در دسترس نیست. در این مطالعه، به‌منظور بررسی اثر مصرف قرص تادالافیل بر مدت نعوظ و مشخصات منی،20 قلاده سگ از نژادهای مختلف فراهم شد و نخست با ماساژ با دست از منی آن‌ها نمونه‌گیری به عمل آمد. پس از گذشت 6 تا 10 روز به تمام سگ‌ها 1 قرص تادالافیل (20 میلی‌گرم شرکت فارابی، ایران) خورانیده شد و پس ‌از گذشت30 تا 45 دقیقه دوباره نمونه‌گیری از اسپرم و اندازه‌گیری فشارخون تکرار شد و داده‌ها به‌عنوان گروه تیمار در نظر گرفته شد. مدت نعوظ در هردو گروه و فشارخون بلافاصله پس از اخذ نمونه اسپرم تعیین شد. نمونه‌های اسپرم در آزمایشگاه پژوهشگاه رویان با کمک دستگاه casa تجزیه ‌و تحلیل شد؛ نتایج نشان داد مدت نعوظ (در کنترل 5/7 و در درمان شده 75/13 دقیقه) و ویژگی‌های اصلی منی مانند حجم (در کنترل ml 75/4 و در درمان شده ml 5/5) و غلظت اسپرم (در کنترل /ml10^6× 231 و دردمان شده /ml10^6×250 سلول) و میزان تحرک (در کنترل 54/85% و در درمان شده90/92%) پس‌از دریافت دارو بهبود معنی‌داری داشت. با این ‌وجود فشارخون سیستولیک (در کنترل 143 و در درمان شده 155 میلی‌متر جیوه) و دیاستولیک (در کنترل mmhg 76 و در درمان شده mmhg80) که عامل محدودکننده‌ای محسوب می‌شود؛ نیز افزایش یافت. از این مطالعه نتیجه‌گیری شد که تادالافیل آثار مثبتی بر سلول‌های اسپرماتوزوا داشت و از آن در درمان ناتوانی در ایجاد نعوظ سگ می‌توان استفاده کرد.