بررسی شیوع ژن‌ های بتالاکتاماز blactx-m و blatem در اشریشیاکلی‌های جداسازی شده از طیور مبتلا به کلی ‌باسیلوز

اشریشیاکلی به عنوان عامل بیماری‌زا در انسان، به‌ویژه در بیماران با نقص ایمنی، مطرح است و بتالاکتام‌ها به وفور برای درمان عفونت‌های ناشی از این میکروارگانیسم استفاده قرار می‌شوند. در سال‌های اخیر، شیوع بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف (esbls) در بین جدایه‌های بالینی اشریشیاکلی به دست آمده از انسان مورد توجه قرار گرفته و این مکانیزم مقاومت، موجب نارسایی در درمان بیماری‌های عفونی گردیده ‌است. امروزه خانواده جدیدی از esblهای پلاسمیدی تحت عنوان ctx-m و tem شناسایی شده‌اند که به‌ترتیب توسط ژن‌های blactx-m و blatem کد می‌گردند و موجب انتقال مقاومت بین جنس‌ها و گونه‌های مختلف باکتری می‌شوند. عفونت حاصل از اشریشیاکلی در طیور کلی‌باسیلوز نامیده می‌شود که یکی از شایع‌ترین بیماری‌های طیور به شمار می‌رود. اشریشیاکلی‌های واجد بتالاکتاماز‌های نوع ctx-m و tem از بسیاری از بخش‌های جهان شناسایی شده‌اند اما در برخی مناطق شیوع بیشتری دارند. به‌منظور بررسی شیوع ژن‌های بتالاکتاماز blactx-m و blatem در باکتری‌های اشریشیاکلی جداسازی شده از طیور مبتلا به بیماری کلی‌باسیلوز ده گله گوشتی مبتلا بررسی شدند. پس از کالبدگشایی از جوجه‌های مبتلا نمونه‌های بافتی به‌صورت استریل از کبد و کلیه تهیه گردید. از نمونه‌های بافتی باکتری‌های اشریشیاکلی به کمک آزمایش‌های استاندارد میکروب‌شناسی جداسازی و شناسایی شدند. ژنوم باکتری‌ها به روش جوشاندن استخراج شد و با استفاده از آزمایش pcr بررسی گردید. نتایج نشان داد که 20 درصد جدایه‌ها دارای ژن ctx، 28/24 درصد از نمونه های باکتری ژن temو 28/4 درصد از جدایه‌ها هر دو ژن را دارند (05/0>p).