تاثیر تجویز وریدی پلی‌ میکسین b بر علایم بالینی و غلظت سرمی هاپتوگلوبین و گلوکز متعاقب القای اندوتوکسمی تجربی در گوسفند

هدف این پژوهش بررسی تاثیر داروی پلی‌میکسین b بر اندوتوکسمی ایجاد شده درگوسفند است. برای این منظور، تعداد 20 راس گوسفند در 4 گروه آزمایش 5 راسی به روش تصادفی تقسیم شدند. گروه‌های آزمایشی شامل دو دوز درمانی پلی‌میکسین b، گروه اول (دوز 6000 واحد) و گروه دوم( دوز12000 واحد) برای هر کیلوگرم وزن بدن و همچنین دو گروه کنترل مثبت و کنترل منفی در نظر گرفته شد. القای اندوتوکسمی با تزریق وریدی لیپوپلی‌ساکارید باکتری اشرشیاکولیسروتیپ o55:b5 با دوز 5/0 میکروگرم به ازای کیلوگرم وزن بدن انجام شد. در زمان‌های مختلف، شامل پیش از تزریق اندوتوکسین و سپس به فواصل 5/1 ساعته تا 6 ساعت پس از آن و همچنین در ساعات 24 و 48 ارزیابی بالینی خون‌گیری انجام شد. در گروه‌های درمان بلافاصله بعد از اتمام تزریق اندوتوکسین، پلی‌میکسین b با دو دوز مشخص به هر گروه و به روش داخل وریدی به همراه 5/2 لیتر دکستروز 5 درصد - سدیم کلراید 45/0 درصد تزریق شد. مشخص شد که مقادیر هاپتوگلوبین در گروه‌های تحت درمان با پلی‌میکسین bدر زمان‌های مختلف نسبت به گروه کنترل مثبت کمتر است و اختلاف آماری معنی‌داری را از ساعت 3 تا 48 نشان داد (05/0>p) اما بین دو گروه آزمایشی پلی‌میکسین bاین اختلاف معنی‌دار نبود. همچنین در این پژوهش تاثیر مثبت استفاده از پلی‌میکسین b در بهبود نشانه‌های بالینی به دنبال القای اندوتوکسمی معنی‌دار بود. در این مطالعه با توجه به تاثیر مثبت داروی پلی‌میکسین b بر بهبود نشانه‌های بالینی و کاهش غلظت سرمی هاپتوگلوبین می‌توان این دارو را به عنوان یک داروی موثر در درمان اندوتوکسمی گوسفند مدنظر قرار داد.