ارزیابی هیستوپاتولوژیکی و ماکروسکوپی اثر عصاره اسطوخودوس بر روی التیام زخم در مدل حیوانی خرگوش

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر عصاره گیاه اسطوخودوس (lavandulaofficinalis) بر ترمیم زخم پوستی در مدل خرگوش بود. پنج خرگوش نیوزلندی با وزن نقریبی 2 کیلوگرم در این مطالعه استفاده شد. بعد از آمادهسازی جراحی، پوست ناحیه پشت هر حیوان بهصورت تمام ضخامت و گرد با قطر تقریبی 2 میلیمتر و به فاصله 2 سانتیمتر از یکدیگر در 5 ناحیه با پانچ پوستی برداشته شد. این مطالعه در پنج گروه که هریک 5 زخم داشتند انجام گرفت که در زخمهای گروه یک لانولین استفاده شد. گروه دو تا چهار لانولین و غلظتهای 5/0، 1 و 5/1 عصاره اسطوخودوس را دریافت کردند. نهایتاً گروه پنج کنترل منفی بود و زخمهای آن بدون استفاده از عصاره رها شد. زخمها ازنظر ماکروسکوپی مورد مطالعه قرار گرفتند و مساحت آنها در روزهای 4، 8، 12، 16 و 20 روز بعد از جراحی محاسبه شد. برای مطالعه هیستوپاتولوژی خرگوشها در روز 20 بعد از جراحی کشته شدند و نمونههای بافتی از محل زخمهای ترمیمشده اخذ گردید. مساحت زخمهای درمان شده و کنترل ازنظر آماری اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه اسطوخودوس بهطور معنیداری ترمیم زخم پوست را بهبود نمیبخشد.