بررسی اثر کورکومین بر آسیب ایسکمی- رپرفیوژن کلیوی در سگ

پانزده قلاده سگ بالغ سالم نژاد بومی و از جنس نر به 3 گروه مساوی ویتامین c، گلیسرول فرمال و کورکومین تقسیم شدند. پس از گذشت 15 روز از نفرکتومی راست، شریانهای کلیهی چپ به مدت 45 دقیقه برای ایجاد ایسکمی- رپرفیوژن مسدود شد. ویتامین c (رmg/kg 100، vit c)، گلیسرول فرمال (gf) و کورکومین (mg/kg 10، cur) ده دقیقه پیش از انسداد عروقی در گروههای مورد مطالعه به صورت داخل وریدی تزریق شد. در پایان 45 دقیقه، عروق کلیه باز شد که پس از 48 ساعت، حیوان آسانکشی و بلافاصله نفرکتومی به انجام رسید و سپس مقاطع میکروسکوپی تهیه شده از نمونههای بافتی کلیه، مورد بررسی هیستوپاتولوژی قرار گرفت. همچنین از یک گرم بافت کلیه برای اندازهگیری شاخصهای اکسیداتیو کاتالاز (cat)، سطح تیول (thiol) و مالون-دیآلدهید (mda) استفاده شد. در نتایج بهدست آمده درصد نکروز لولهای در گروههای vit c، gf و cur به ترتیب 26/2±35/8، 86/1±12/7 و 28/2±62/4 بود و تفاوت معنیداری را نشان نداد و درصد کستهای ادراری در گروههای vit c، gf و cur به ترتیب 02/4±13/13، 73/1±7/3 و 52/1±86/4 و در گروه gf به طور معنیداری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0 > p). همچنین فعالیت آنزیم کاتالاز بافتی و میزان mda به ترتیب در گروه vit c و gf به طور معنیداری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0 > p) و میزان تیول (thiol) بافتی تفاوت معنیداری را بین گروههای مورد مطالعه نشان نداد. این مطالعه بیانگر آن است که کورکومین دارای اثرات محافظتی محدودی در مقابل آسیب ایسکمی- رپرفیوژن عمدهی کلیوی است.