مقایسه ی بالینی اثر بیهوشی کتامین و پروپوفل در سیاه ماهی

در مطالعه‏ی حاضر چگونگی روند بی‏هوشی بالینی با دو داروی بی‏هوش‏کننده‏ی کتامین‏هیدروکلراید و پروپوفول به روش غوطه‏وری در سیاه‏ماهی (capoeta damascina) بررسی شده است. بدین منظور تعداد 10 قطعه سیاه‏ماهی با وزنی در حدود 200-100 گرم تهیه و به دو گروه تقسیم شدند. کتامین با دوز 100 و پروپوفول با دوز 10 میلی‏گرم در لیتر آزمایش شدند. شروع بی‏هوشی، مدت زمان بی‏هوشی و برگشت از بی‏هوشی در هر گروه ثبت شد. طبق نتایج به‏دست‏آمده مشخص شد که زمان شروع اثر بی‏هوشی با داروی پروپوفول در مقایسه با کتامین به شکل معنی‏داری (05/0 > p) کوتاهتر بود؛ هم‏چنین طول اثر بی‏هوشی با پروپوفول در مقایسه با کتامین به شکل معنی‏داری (05/0 > p) بیشتر بود. چنانچه اشاره شد، شروع اثر کتامین کندتر و پایداری اثر آن کم‏تر بود. استفاده از داروی پروپوفول به شکل غوطه‏ور سازی نسبت به کتامین به ایجاد بی‏هوشی با القای سریع، زمانی طولانی‏تر و تاثیری پایدارتر انجامید. با توجه به موارد یادشده، داروی کتامین برای ایجاد بی‏هوشی توصیه نمی‏شود؛ زیرا نه مقرون به صرفه است و نه قادر است بی‏هوشی طولانی‏تری ایجاد نماید. در این مطالعه فقط به ارزیابی بالینی اثرات پروپوفول بر سیاه‏ماهی پرداخته شد و تاثیر دارو بر آنزیم‏های کبدی یا تعداد تنفس، ضربان قلب و یا دمای بدن ماهی مورد بررسی قرار نگرفت.