مروری بر تاریخچه و وضعیت کنونی نعلبندی و مدیریت سم در تک سمی های منطقه شهرکرد

نعلبندی و سم چینی به شکل محلی و سنتی از دیرباز در منطقه چهارمحال و بختیاری انجام می گرفته است . بدون تردید با توجه به استفاده فراوان مردم این منطقه از حیوانات تک سمی ، مراقبت از سم و نعلبندی اسب از اصول ویژه ای پیروی می کند .برای دستیابی به این مهم تعداد 71 اسب و 20 اسب داری در منطقه شهرکرد مورد مطالعه قرار گرفت. هم چنین اصول و مبانی نعلبندی سنتی مورد بررسی قرار گرفت . اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که 51 % اسب های مورد مطالعه نعلبندی می شوند که 87% آن را دام های سواری و 13% را اسب های بارکش تشکیل می دهند . در 56% از اسب ها تنها اندام جلویی نعلبندی می شود . 20% از اسب دارها تنهای 2ــ1 بار و 80 % آنها 4ــ3 بار در سال اسب را نعلبندی می کنند . برای ارزیابی کیفیت سم چینی شاخص های طول پنجه ، زاویه پشتی سم در اندام جلویی و عقبی و هم چنین طول پاشنه قبل و بعد از سم چینی برای ارزیابی مورد مطالعه قرار گرفت که تقریباً تمامی این شاخص ها در محدوده شاخص های طبیعی است . نعل های شوشتری که بیشتر از انواع نعل های پوشیده هستند ، نعل های زنجانی که تنها در ناحیه پاشنه پوشیده نیستند ، نعل های نجف آبادی که شبیه به نعل های امروزی و با دیواره های پهن هستند و نعل های روسی یا دولتی که کاملا ً شبیه به نعل های امروزی هستند از دسته نعل های سنتی مورد استفاده در این منطقه هستند و انواع میخ های روسی ، یخ شکل و کوهستان به منظورهای خاص مورد استفاده قرار می گیرند