بررسی اثرات درمانی اُزُن‌تراپی به روش تزریق داخل صفاقی بر ترمیم زخم پوست در مدل تجربی خرگوش

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز داخل صفاقی ازن بر بهبود زخم آزمایشگاهی در یک مدل حیوانی خرگوش بود. در این مطالعه40 خرگوش نیوزلندی برای جراحی انتخاب شدند. برای عمل جراحی، در سمت راست مهره های قفسه سینه هر خرگوش، با پانچ جراحی پوست، یک زخم گرد به ضخامت کامل و 10 میلی متر ایجاد شد. خرگوش‌ها به طور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و ازن تقسیم شدند. در گروه دریافت کننده اُزُن تا سه روز بعد از عمل جراحی، روزانه یک دوز اُزُن و بعد از روز سوم به صورت یک روز درمیان تا روز چهاردهم، اُزُن به روش تزریق داخل صفاقی تجویز شد. در گروه کنترل نیز به میزان گروه دریافت کننده اُزُن، محلول نرمال سالین به صورت تزریق داخل صفاقی در روزهای ذکرشده تجویز شد. مساحت زخم ها از نظر ماکروسکوپی در روزهای 2، 5، 9و 14 بررسی شد. از نظر هیستوپاتولوژی در روزهای یاد شده از هر گروه تعداد 5 زخم بررسی شد. نتایج ماکروسکوپی نشانگر تفاوت میان دو گروه بود. در گروه دریافت‌کننده اُزُن، در تمامی روزها، مساحت زخم به صورت معنی‌دار (0/05