ارزیابی اثر استات سرب بر شاخص های اسپرم موالید موش صحرایی در دوره های پیرازایشی و شیرواری

هدف این پژوهش، بررسی اثرات استات سرب روی شاخص های اسپرم موالید در موش های صحرایی نر نژاد ویستار به دنبال مصرف سرب از سوی مادر در دوره های پیرازایشی و شیرواری بود. در این پژوهش تجربی تعداد 35 سر موش صحرایی ویستار به صورت تصادفی در 7 گروه 5 تایی تقسیم شدند. در طول دوره آزمایش، موش های گروه های کنترل و شم به ترتیب به آب آشامیدنی و ترکیب آب و اسید استیک گلاسیال دسترسی داشتند. گروه‌های تجربی (زیر گروه های گروه شم) شامل گروه های قبل بارداری، بارداری، شیردهی، بارداری- شیردهی و قبل بارداری- بارداری‌ شیردهی در طول دوره های ذکر شده به ترکیب 2 گرم/لیتر استات سرب- 500/لیتر میکرولیتر اسید استیک در آب دسترسی داشتند. در روز 63 بعد از تولد، همه موالید در آزمایشگاه جنین شناسی آسان کشی شده و نمونه های اسپرم دریافت گردید. پس از آماده سازی نمونه، شاخص‌های تعداد، زنده مانی، کیفیت کروماتین، بلوغ، اشکال غیرطبیعی و تحرک (پیش رونده، غیر پیش رونده و بدون تحرک) ارزیابی شد. از نظر آماری، استات سرب دارای اثرات قابل توجهی روی شاخص های مورد بررسی بود، به طوری که تعداد، تحرک (پیش رونده و ساکن)، زنده مانی، بلوغ اسپرم و بروز اشکال غیرطبیعی اسپرم در گروه های تجربی کاهشی معنی دار را نشان دادند (p˂0.05)؛ این در حالی است که دو فاکتور کیفیت کروماتین و حرکت غیر پیش رونده اسپرم تغییرات معنی داری را نشان ندادند (p˃0.05). از نتایج پژوهش حاضر می توان این طور نتیجه گرفت که مواجهه با استات سرب، در دوره پیرازایشی دارای اثرات منفی معنی داری روی شاخص های اسپرم است.