یافته‌های آزمایشگاهی اختلال هایپوناترمی در یک قلاده روباه قرمز (vulpes vulpes) با دررفتگی مفصل تالوکرورال

با توجه به آن که اختلالات سدیم پدیده ای حائز اهمیت محسوب می شود، باید به سرعت تشخیص داده شود و متعاقباً اقدامات درمانی مربوط انجام پذیرد. هرگونه غفلت در این امر می تواند در شرایط بحرانی منجر به ایجاد صدمات برگشت ناپذیر عصبی شود، همچنین در تمام حیوانات بستری، به خصوص موارد کاندیدای مایع درمانی، باید میزان الکترولیت های سرم و به ویژه غلظت سدیم به طور مرتب پایش شود. یک قلاده روباه نر قرمز (vulpes vulpes) با سابقه استفراغ، ضعف و بی حالی شدید، آتاکسی، ریزش موی شدید و وضعیت عمومی نامناسب به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه رازی کرمانشاه ارجاع شد. برای ارزیابی وضعیت بیمار و آغاز مایع درمانی نمونه خون وریدی اخذ گردید و پس از بررسی رادیوگرافی و تشخیص دررفتگی مفصل تالوکرورال، اقدام به جا اندازی به روش بسته و گچ گرفتن عضو درگیر شد. نتایج به دست آمده از آنالیز بیوشیمیایی حاکی از هایپوناترمی شدید بود. بررسی های بیشتر هیپواسمولالیتی ناشی از کاهش حجم خون و آلکالوز متابولیک متعاقب استفراغ را نشان داد و بر این اساس اقدامات درمانی لازم صورت گرفت. عدم تفریق هایپوناترمی کاذب از موارد حقیقی و در نتیجه اتخاذ روش درمانی نامناسب منجر به ورود بیش از حد و سریع سدیم به مایع میان بافتی می شود و ادم مغزی و تشنج را به همراه دارد، از این رو ارزیابی دقیق علل هایپوناترمی با توجه به اصول اساسی فیزیولوژیک و دست یابی به یافته هایی که با فرضیات تشخیصی سازگار باشد، برای مدیریت موثر این چالشِ مهم، ضروری است.