ارزیابی پاسخ‌های ایمنی هومورال و ایمنی سلولی پیامد واکسیناسیون با نانوذره نیوکاسل بر پایه کیتوزان همراه با یاور مولکولی هموکینین-1

انتشار جهانی ویروس بیماری نیوکاسل (ndv) در طیور ضرورت بهبود برنامه‌های ایمن سازی علیه این ویروس را برجسته کرده است. در این پژوهش تجربی اثر هموکینین-1 (hk-1) به عنوان یاور زیستی بر القای پاسخ های ایمنی هومورال و ایمنی سلولی علیه نانوذره ndv بر پایه کیتوزان ارزیابی شده است. تعداد شصت قطعه جوجه spf به طور مساوی در شش گروه تقسیم شدند. گروه های کنترل شامل دریافت کننده ی سرم فیزیولوژی، آنتی ژن غیر فعال ndv، و نانوذره کیتوزان و گروه های تیمار شامل دریافت کننده ی آنتی ژن غیر فعال ndv با یاور روغنی، نانوذره ndv بر پایه کیتوزان، و نانوذره ndv همراه با hk-1 بودند. بر اساس گروه بندی، جوجه ها نمونه را با قطره چشمی در یک روزگی دریافت کردند به جز گروهی که آنتی ژن غیر فعال دارای یاور روغنی را به روش زیرجلدی دریافت کرد. نمونه‌های سرم در هفته‌های2، 4، و 6 پس از تزریق، جمع آوری شده و پاسخ ایمنی هومورال با آزمایش ممانعت از آگلوتیناسیون (hi) و تحریک پاسخ ایمنی سلولی با واکنش حساسیت بازوفیل‌های جلدی (cbh) بررسی شد. یافته ها بیانگر این است که تجویز هم‌زمان hk-1 با نانوذره ndv سبب بالا رفتن میانگین عیار آنتی بادی hi نسبت به گروهی که نانوذره را به تنهایی دریافت کردند می شود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). داده‌های آزمایش cbh بیانگر تفاوت معنی دار در القای پاسخ ایمنی سلولی در گروه های دریافت کننده واکسن ndv دارای یاور روغنی، نانوذره به تنهایی و ترکیب نانوذره و hk-1 با گروه‌های کنترل بود (p<0.001). بر اساس داده‌ها، نانوذره کیتوزان همراه با یاور hk-1 توان القای پاسخ ایمنی هومورال و پاسخ ایمنی سلولی اختصاصی نسبت به ndv را دارد.