بررسی مقایسه کارایی دو روش تجویز عمقی و استاندارد داخل پستانی سفتیوفور دردرمان ورم پستان های بالینی

در این مطالعه 50 راس گاوشیری نژاد هلشتاین که مبتلا به ورم پستان بالینی درجه‌ی دو بودند و کشت میکروبی آن‌ها مثبت بود در دو گروه به‌صورت اتفاقی قرار گرفتند. در گروه درمان بدون سوند، درمان گاوها به روش معمول؛ یعنی تزریق 10 سی‌سی محلول حاوی 250 میلی‌گرم سفتیوفور سدیم با سرنگ 10 سی‌سی به داخل سرپستانک بود.در گروه درمان با لوله‌ی معدی نوزادان شماره‌ی 8، آنتی بیوتیک به داخل پستان به شکل عمقی تجویز شد. قبل از درمان نمونه برداری شیر به‌صورت آسپتیک و به دنبال آن کشت باکتریایی انجام گرفت. پاسخ درمانی از جهات مختلف بین دو گروه با هم مقایسه شد که شامل تعداد زایش، تعداد روز از زمان شروع درمان تا مشاهده‌ی بهبود بالینی، تولید شیر و تعداد سلول های سوماتیک بودند،همچنین بر اساس کشت، ارگانیسم‌های اشرشیاکلی، استافیلوکوکوساورئوس، استرپتوکوکوسآگالاکتیه و سایر میکروارگانیسم ها جدا شدند. میزان جداسازی باکتری های مختلف با پاسخ به درمان گروه های مختلف اختلاف معنی داری نداشت p>0/05. پاسخ به درمان بین دو گروه ازنظرتعداد زایش، میزان تولید شیر، تعداد سلول‌های سوماتیک، طول درمان و فراوانی باکتری‌ها اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. با مقایسه آماری میزان تولید شیر در روزهای 5 روز قبل از بروز ورم پستان، در زمان درگیری و 7 روز پس از درمان و لحاظ کردن روزهای شیرواری تفاوت معنی داری در بین روش‌های درمانی مشاهده نشد. در پایان نتایج مطالعه نشان داد که تجویز آنتی بیوتیک سفتیوفور سدیم داخل پستانی با لوله‌ی معدی نوزادان در ورم پستان‌های درجه دو در این مطالعه، بهبود قابل‌توجهی ایجاد نکرد.