اثر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین در جیره‌های آغازین بر پایه گندم بر عملکرد، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی

به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین به یک جیره کم پروتئین بر پایه گندم بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه‌های گوشتی، از 280 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل هفت سطح ترئونین (سطوح 90، 100، 110، 120، 130، 140، و 150 درصد توصیه nrc (1994) در یک جیره بر پایه گندم بود. مصرف خوراک، اضافه وزن و ضریب تبدیل به طور هفتگی اندازه‌گیری شد. برای بررسی پاسخ ایمنی، تزریق گلبول‌های قرمز خون گوسفند (srbc) و برای بررسی پاسخ حساسیت بازوفیلی پوستی (cbh)، تزریق فیتوهماگلوتینین (pha) انجام شد. در دوره 15 تا 21 روزگی، افزایش سطح ترئونین جیره به بیش از 130 درصد توصیه nrc، سبب کاهش میانگین افزایش وزن شد (0.05>p). کمترین ضریب تبدیل در دوره‌های 15 تا 21 روزگی و همچنین یک تا 21 روزگی مربوط به گروه مصرف کننده جیره حاوی ترئونین در سطح 110 درصد توصیه nrc بود (0.05>p). افزودن ترئونین به جیره بر پایه گندم در سطوح 110، 120 و 130 درصد توصیه nrc سبب افزایش تیتر‌آنتی‌بادی علیه srbc شد (0.05>p)؛ همچنین افزودن ترئونین به جیره بر پایه گندم در سطوح 110 و 130 درصد توصیه nrc منجر به افزایش میزان پاسخ cbh بعد از تزریق pha شد (0.05>p). به طور کلی با توجه به نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که سطوح مورد نیاز ترئونین در جیره‌های بر پایه گندم به منظور بهینه‌سازی عملکرد و سیستم ایمنی، بیشتر از مقادیر توصیه شدهnrc ‌(1994) باشد.