بررسی آلودگی‌های سالمونلائی غیرتیفوئیدی در برخی گله‌های گوشتی استان‌های مازندران و گیلان، 1394-1389

سالمونلاهای غیرتیفوئیدی از مهم‌ترین عوامل بیماری‌زای با منشا غذایی در جهان با بیش از 2500 سروتیپ هستند. این پژوهش به منظور بررسی آلودگی سالمونلایی تعدادی از گله‌های گوشتی در دو استان شمالی مازندران و گیلان که از مراکز مهم پرورش طیور کشور به حساب می‌آیند، صورت گرفت. در پژوهش صورت‌گرفته از 126 سالن گوشتی با سنین مختلف، 13310 نمونه مدفوع اخذ شد که بعد از تجمیع به 1331 نمونه تقلیل یافت و طی کشت باکتریایی به روش استاندارد، 35 جدایه سالمونلا از آن‌ها جدا گردید؛ سپس با کمک آنتی‌سرم‌های پلی‌والان o گروه‌های سرمی a تا e سالمونلاها، گروه سرمی جدایه‌ها تعیین شد. میزان شیوع سالمونلا بر اساس 126 سالن، 26% بود. از این 35 جدایه، 17 جدایه (% 48.57) گروه dو 18 جدایه (% 51.43) گروه c شناسایی شدند. میزان مقاومت به ترکیبات ضدمیکروبی در 35 جدایه سالمونلا ارزیابی گردید. در مجموع 32 الگوی مقاومت پیدا شد. بیشترین میزان مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های اریترومایسین، ونکومایسین، کلیندامایسین، پنی‌سیلین، داکسی‌سایکلین، کلیستین، اکسی‌تتراسایکلین، کربنی‌سیلین، فورازولیدون و تتراسایکلین بود. جدایه‌های سالمونلا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتریاکسون، دانوفلوکساسین، لووفلوکساسین، ایمیپنم، افلوکساسین، سفازولین و آموکسی‌سیلین حساسیت 100 درصدی نشان دادند. الگوی مقاومت چندگانه در بین جدایه‌های سالمونلا %100 بود و به عبارت دیگر %100 سالمونلاها حداقل در برابر سه ترکیب ضدمیکروبی مقاوم بودند. افزایش سویه‌های سالمونلا با مقاومت چندگانه بسیار بالا حاصل مصرف وسیع ترکیبات ضدمیکروبی در دامپزشکی به ویژه صنعت طیور کشور است که از جنبه بهداشت عمومی و انتقال سویه‌های مقاوم به انسان از طریق زنجیره غذایی اهمیت ویژه‌ای دارد.