توانایی حفاظت واکسن بیماری نیوکاسل (b1) در مقابل سویه غالب ویروس حاد نیوکاسل جداشده در استان خوزستان

به منظور ارزیابی حفاظت ایجاد شده به وسیله واکسن نیوکاسل (b1) در برابر سویه غالب ویروس حاد نیوکاسل جدا شده از 50 مزرعه پرورش جوجه‌ی گوشتی استان خوزستان، به طور تصادفی از مزارع مشکوک به بیماری نیوکاسل 20 قطعه جوجه انتخاب گردید و از بافت‌های نای، ریه، کبد، کلیه، طحال، پیش‌معده، لوزه‌های سکومی و مغز هر پرنده نمونه‌ گرفته شد. از هشت جدایه ویروس نیوکاسل، یک جدایه به ژنوتیب ii و هفت جدایه به ژتوتیپ vii تعلق داشتند. به منظور تعیین میزان حفاظت واکسن b1 در برابر جدایه حاد متعلق به ژنوتیپ vii، 160 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه سویه راس 308 به چهار گروه مساوی تقسیم و در اتاق‌های مجزا نگهداری شدند. جوجه‌های گروه‌های 1 و 3 در سن هشت و 18 روزگی (دو نوبت) با واکسن b1 ساخت موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی به روش قطره چشمی واکسینه شدند، جوجه‌های گروه‌های 2 و 4 واکسینه نشدند. در 32 روزگی جوجه‌های گروه‌های 2 و 3 با ویروس حاد نیوکاسل ژنوتیپ vii جدا شده از مزارع استان خوزستان با دوز eid50 105 به روش قطره چشمی چالش داده شدند. برای ارزیابی پاسخ ایمنی از گروه‌ها در سنین 1، 14، 25، 32، 37 و 42 روزگی خون‌گیری به عمل آمد و میزان پادتن ضد ویروس نیوکاسل با آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون (hi) اندازه‌گیری شد. نتیجه گرفته شد ویروس بسیار حاد نیوکاسل در مزارع پرورش طیور استان خوزستان در گردش است و دو نوبت واکسیناسیون در گله‌های گوشتی با واکسن b1 احتمالاً می‌تواند محافظت کافی در برابر ویروس حاد بیماری نیوکاسل ایجاد کند.