مقایسه کارایی دو پماد پستانی (سفتیوفور و سفکوئینوم) در درمان ورم پستان‌های بالینی و تحت بالینی گاو شیری

ورم پستان بیماری متدوالی است که باعث کاهش تولید و کیفیت شیر در گاو شیری می شود. به دلیل هزینه بالای درمان و حذف گاو، ورم پستان موجب ضررهای اقتصادی در گله می گردد. لذا تشخیص سریع و درمان های به موقع با آنتی بیوتیک های مناسب می تواند باعث کاهش هزینه های درمان و حذف گاو شود. گاوهای مورد مطالعه به دو گروه دچار ورم پستان بالینی تحت حاد (29 کارتیه از 29 راس گاو) و گاوهای مبتلا به ورم پستان تحت بالینی (49 کارتیه از 46 راس گاو) تقسیم شدند. اساس انتخاب ورم پستان بالینی وجود شیر غیرطبیعی به شکل دلمه، ترشحات آبکی یا زردآب و نیز اساس انتخاب ورم پستان تحت بالینی، وجود سلول‌های سوماتیک بیشتر از 10^6×4 در هر میلی‌لیتر شیر بوده است. در موارد بالینی کارتیه‌‌ی درگیر با استفاده از پماد پستانیspectramast ° lc (سفتیوفور هیدروکلراید) در دو تا حداکثر پنج نوبت (در صورت وجود ترشحات غیرطبیعی 48 ساعت پس از شروع درمان) به فاصله‌ی هر 24 ساعت (14 مورد) و با پماد پستانی cobactan° lc (سفکوئینوم سولفات) در سه تا حداکثر پنج نوبت دوشش متوالی (15 مورد)، تحت درمان قرار گرفتند. درمان ورم پستان‌های تحت بالینی نیز در گروه کوباکتان با استفاده از تخلیه‌ی پماد پستانی در سه نوبت دوشش متوالی و در گروه اسپکترامست در دو نوبت به فاصله‌ی 24 ساعت صورت گرفت. نمونه‌گیری شیر برای کشت باکتریایی در هر دو گروه بالینی و تحت بالینی و برای شمارش سلول‌های سوماتیک در گروه تحت بالینی در زمان شروع مطالعه (قبل از تجویز پماد پستانی) و 14 روز پس از آخرین درمان صورت پذیرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، نرخ بهبود باکتریولوژیک در هر دو دسته‌ی ورم پستان بالینی و تحت بالینی، نرخ بهبود بالینی و کاهش تعداد سلول‌های سوماتیک به‌ترتیب در موارد بالینی و تحت بالینی تفاوت معنی‌داری را بین گاوهای درمان شده با این دو پماد پستانی نشان نداد.