ارزیابی حساسیت مایت قرمز (Dermanyssus Gallinae) جدا شده از مزارع مرغ تخم‎گذار به برخی سموم کنه‎کش

مایت قرمز طیور (dermanyssus gallinae)، مهم‌ترین انگل خارجی طیور با انتشار جهانی است که سبب کاهش تولید گوشت و تخم‌مرغ در گله‌های آلوده ‌می‌شود. در این بررسی حساسیت مایت‎های قرمز اخذ شده از 8 واحد مرغ تخم‎گذار صنعتی واقع در شمال‎غرب ایران به سموم کنه‎کش آمیتراز (مک تومیل)، کارباریل (مک تاک) و سایپرمترین (سوین) ارزیابی شدند. مایت‎های جمع‎آوری شده از مرغ‎داری‎‎ها با 5 غلظت از هر سم مورد آزمایش قرار گرفتند و از آب مقطر به عنوان کنترل استفاده شد. به منظور بررسی میزان اثر سموم تعداد 100 مایت (5 تکرار 20 عددی) از تمامی سنین به‎ مدت 24 ساعت در تماس با کاغذ‎های آغشته به کنه‎کش‎ها در دمای 20 درجه و رطوبت 60 درصد قرار داده شدند. در این مطالعه متوسط میزان اثر کنه‎کش‎ها با دوز پیشنهادی کارخانه‎های سازنده برای سایپرمترین (100 قسمت در میلیون) 36/38 درصد، آمیتراز (200 قسمت در میلیون) 67/86 درصد و کارباریل (850 قسمت در میلیون) 70/77 درصد تعیین شد. اختلاف متوسط میزان اثر سایپرمترین با آمیتراز و کارباریل معنی‌دار (0/05>p) بود در حالیکه متوسط میزان اثر آمیتراز و کاربایل اختلاف معنی‌داری (0/05≤p) را نشان نداند. کمترین میزان اثر (11/5%) برای سم سایپرمترین و بیشترین میزان اثر (100%) برای سم کارباریل در دوز توصیه شده مشاهده شد. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که جمعیت مایت قرمز شایع در مزارع مرغ تخم‎گذار واقع در شمال‎غرب ایران تحمل بالایی در مقابل سموم کنه‎کش مورد مطالعه را دارد که این موضوع احتمالاً به دلیل مصرف طولانی و غیراصولی این سموم ‌‌است.