ارزیابی تاثیر ترکیبات دکس‌مدتومیدین- کتامین و زایلازین- کتامین بر میزان اکسیژن اشباع خون در سگ

به منظور بررسی تاثیر داروهای آلفا-2 آگونیست، بر میزان اکسیژن خون در سگ، مقادیر اکسیژن شریانی در پنج قلاده سگ سالم با دستگاه پالس اکسیمتر ثبت و سپس به هر کدام از آن‌ها ترکیب کتامین و زایلازین به صورت داخل وریدی تزریق گردید. مقدار اکسیژن شریانی هر 5 دقیقه یک بار تا دقیقه 60 اندازه‌گیری و ثبت و تغییرات میزان اکسیژن اشباع خون در زمان‌های مختلف بررسی آماری شد. یک هفته پس از این مرحله، اقدام به تزریق عضلانی کتامین (mg/kg 15)- زایلازین (mg/kg 1/1) با دزاژ مذکور شد و یافته‌ها به روش یاد شده ثبت گردید. روش مذکور با ترکیب دارویی کتامین- دکس‌مدتومیدین به صورت تزریق عضلانی نیز تکرار گردید. بررسی‌ها نشان داد که 5 دقیقه پس از تزریق وریدی ترکیب کتامین- زایلازین، سطح اکسیژن خون کاهش معنی‌داری یافت (0/020=p)؛ اما مجدداً شروع به افزایش کرد و نسبت به زمان قبل از تزریق تغییر معنی‌داری نداشت؛ در حالی که تزریق عضلانی این ترکیب، تغییر معنی‌داری در میزان اکسیژن اشباع خون نداشت. نتایج بررسی‌ها نشان داد که 5 دقیقه پس از تزریق ترکیب کتامین دکس مدتومیدین، سطح اکسیژن خون به طور معنی‌داری کاهش یافت (0/038=p). نتایج حاصل از بررسی‌های مذکور نشان می‌دهد تزریق هم‌زمان کتامین با آلفا دو آگونیست‌های زایلازین و دکس مدتومیدین، در پنج دقیقه اول بی‌هوشی قادر به کاهش معنی‌دار میزان اکسیژن اشباع خون خواهد بود و این مطلب باید در هنگام استفاده از این ترکیبات، به‌ویژه در عمل‌های جراحی طولانی مدت، مدنظر قرار گیرد.