تاثیر غلظت‌های مختلف پروپوفول بر بازماندگی و برخی فاکتورهای خونیقزل‌آلای رنگین‌کمان در شرایط حمل‌ونقل

استفاده از انواع داروهای بی‌هوشی با تاثیر بر میزان هوشیاری ماهیان می‌تواند موجب کاهش اثر استرس گردد. در پژوهش حاضر، اثر غلظت‌های مختلف پروپوفول در شرایط حمل‌ونقل بر بازماندگی و پارامترهای کورتیزول و قند خون به‌عنوان شاخص‌های استرس در قزل‌آلای رنگین‌کمان (oncorhynchus mykiss) بررسی شد. به این منظور، 4 تیمار (هر یک با 3 تکرار) شامل سطوح، صفر (شاهد)، 2، 4 و 6 میلی‌گرم در لیتر پروپوفول در نظر گرفته شد. تعداد 144 قطعه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 6/5±130 گرم با متوسط بیومس 300 کیلوگرم در مترمکعب به‌صورت تصادفی بین واحدهای آزمایشی توزیع شد و تا رسیدن به آزمایشگاه به مدت 3 ساعت حمل گردید. پس از رسیدن به آزمایشگاه در زمان‌های صفر، 4 و 8 ساعت، میزان بازماندگی، غلظت کورتیزول و میزان قند خون ماهی‌ها اندازه‌گیری شد. در پایان آزمایش کمترین میزان بقا (67 درصد) در تیمار شاهد برآورد گردید و با سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار نشان داد (0/05>p). کمترین میزان قند خون و کورتیزول در تمام زمان‌های نمونه‌برداری مربوط به تیمار 2 میلی‌گرم در لیتر بود (0/05>p). در نتیجه بر اساس یافته‌های این پژوهش استفاده از داروی بی‌هوشی پروپوفول با غلظت 2 میلی‌گرم در لیتر به ‌منظور کاهش اثر استرس‌های ناشی از حمل‌ونقل در ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان توصیه می‌شود.