عناصر بنیادی در طب سنتی ایران و دورۀ اسلامی

علم طب تاریخی کهن به قدمت تاریخ بشر و تاریخ علم دارد. مستندات معتبر قبل از اوستا ناچیز است و موسسات علمی و تمدنی برجسته در حوزۀ طب قبل از جندی‏شاپور اندک می‌باشند. این مطالعه در نظر دارد سیر تحولات علم طب و سیر تطورات طب سنتی ایران را از برجسته‏‌ترین موسسه تمدنی قبل از اسلام، یعنی جندی‏‌شاپور تا دوران معاصر، با رویکرد تحلیلی، بررسی و از اسرار رکود و تحول رمزگشایی نماید و با آینده‏‌پژوهی، تحولات بایسته و شایستۀ زمان حاضر و نیم سدۀ آینده را پیشنهاد نماید. در این مطالعه از روش تاریخ‌‏نگاری تحلیلی استفاده شده است.

fundamental elements in traditional persian medicine and the islamic era

ancient medical science is as old as human history and the history of science. authentic documentation before avesta is insignificant and there are few prominent scientific and civilizational institutions in the field of medicine before jundishapur. this study endeavors to analyze the evolution of medicine and specifically traditional persian medicine from the most prominent pre-islamic civilizational institutions, namely jundishapor, to the modern era, with an analytical approach, and to decipher the secrets of stagnation and transformation, and with the future research, to suggest the necessary and worthy developments of the present time and the next half century. analytical historiography was used as the method to conduct this study.