ارایه‌ی یک الگوریتم ابتکاری برای حل مسیله‌ی یک‌پارچه‌ی تولید ترکیبی ـ برون‌سپاری تحت نظریه‌ی محدودیت ها

امروزه سیستم های تولیدی با هدف دست‌یابی به سود بیشتر، سعی می کنند سهم بیشتری از تقاضای بازار را ارضا کنند. اما در اکثر موارد به‌دلیل ناکافی بودن منابع تولیدی مایل‌اند برخی محصولات را از منابع خارجی تهیه ‌کنند. با توجه به این مهم، مسیله‌ی تولید ترکیبی با مفهوم تصمیم‌گیری برون‌سپاری ادغام می‌شود و مسیله‌ی یک‌پارچه تولید ترکیبی ـ برون‌سپاری (ipmo) مطرح می‌‌شود. پرسش اصلی در این مسیله آن است که چه مقدار از هر محصول داخل سیستم تولید ‌شود و چه مقدار از آن برون‌سپاری شود. یکی از معروف‌ترین روش‌های حل مسیله‌ی ipmo، روش نظریه‌ها (toc) است. در این تحقیق روشی ابتکاری و ساده براساس toc برای حل مسیله‌ی ipmo در حالت چندگلوگاهی ارایه می شود. الگوریتم پیشنهادی با الگوریتم‌های موجود در ادبیات مورد مقایسه قرار می گیرد و نشان داده می شود که الگوریتم پیشنهادی قادر به دست‌یابی به جواب-های مناسب است.