ارائه‌ی یک مدل ریاضی و روش حل فراابتکاری برای تعیین ترکیب ناوگان شناورهای عملیات جست‌وجو و نجات دریایی(مطالعه‌ی موردی: مراکز نجات خلیج فارس و دریای عمان)

حمل‌ونقل دریایی، از مقرون به‌صرفه‌ترین راه‌های انتقال کالاها تلقی می‌شود. با وجود این، سوانح دریایی این موضوع را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یکی از مسائل پراهمیت در کاهش خسارت‌های ناشی از وقوع سوانح دریایی، برنامه‌ریزی نحوه‌ی به‌کارگیری ناوگان شناورهای در دسترس مراکز نجات دریایی است. در این پژوهش، با به‌کارگیری مفاهیم عمومی مسئله‌یی با نام تعیین ترکیب ناوگان دریایی، یک مدل ریاضی دوهدفه، از نوع برنامه‌ریزی اعداد مختلط ارائه شده است که به تعیین ترکیب، استقرار و تعدیل ناوگان شناورهای یک مرکز نجات دریایی می‌پردازد. این مسئله، به‌صورت آزمایشی بر روی اطلاعات مرتبط با مراکز نجات دریایی جنوب ایران به کار گرفته شده است و توسط تلفیقی از یک الگوریتم ابتکاری و الگوریتم فراابتکاری راهبردهای تکاملی گروهی، بهینه‌سازی شده است. نتایج به گونه‌یی بوده که علاوه‌بر پوشش‌دهی حداکثری تقاضا) از جنس سوانح دریایی( و تعدیل ناوگان به بهترین شکل ممکن، هزینه‌ی بهره‌برداری مناسبی از ناوگان شناورها حاصل شده است.