بررسی نقش پیش بین دینداری در گرایش نوجوانان به رفتارهای پرخطر با واسطه گری نظم بخشی هیجانی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش دین‌داری با واسطه‌گری نظم بخشی هیجانات در پیش‌بینی گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان بود. روش: جامعه آماری این پژوهش، شامل دانش آموزان دبیرستان های نواحی پنج گانه اصفهان بود که از بین دانش آموزان دبیرستان ها در سال 1391 تعداد 383 نفر (176 پسر و 207 دختر) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه دین‌داری، پرسشنامه دشواری در نظم بخشی هیجانات و پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان ایرانی گردآوری و از طریق روش‌های آماری تحلیل مسیر و رگرسیون چندگانه موردبررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد دشواری در نظم بخشی هیجانی در رابطه میان دین‌داری و رفتار پرخطر تااندازه‌ای واسطه شده است. همچنین، رابطه مستقل معناداری بین دین‌داری و رفتارهای پرخطر وجود داشت. نتیجه‌گیری: نوجوانانی که اعتقادات مذهبی قوی‌تری دارند و هیجاناتشان را به‌گونه‌ای موثر تنظیم می کنند به‌احتمال کمتر در رفتارهای پرخطر شرکت می کنند.