بررسی اثربخشی آموزش گروهی درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران دارای فرزند سرطانی

هدف: سرطان یکی از مهم ترین بیماری های قرن حاضر و دومین علت مرگ و میر بعد از بیماری های قلب و عروق است. تاثیر منفی این بیماری بر جنبه های مختلف زندگی و روابط بین فردی سبب کاهش کیفیت زندگی و رضایت زناشویی در خانواده های درگیر این بیماری می شود بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران دارای فرزند سرطانی بود.روش: این پژوهش به شیوه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای فرزند سرطانی مراجعه کننده به مراکز درمانی (متخصص خون) شهر کرمانشاه درسال 1391 تشکیل می دهند. آزمودنی های پژوهش شامل 30 نفر از مادران دارای فرزند سرطانی بود که به روش نمونه گیری در دسترس از بین مراکز درمانی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی و رضایت زناشویی استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیری(manova) نشان داد که آموزش گروهی درمان متمرکز بر هیجان بر افزایش کیفیت زندگی و رضایت زناشویی موثر بوده است (001/0 > p).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر آموزش درمانی متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت زندگی و رضایت زناشویی خانواده های دارای فرزند سرطانی از این روش درمانی می توان در جهت بهبود کیفیت زندگی و انسجام بیشتر ساختار خانواده در بعد روحی، روانی و اجتماعی بهره مند شد.