بررسی مقایسه‌ای دینداری و رابطه آن با پرخاشگری در معتادین به مواد مخدر، معتادین در حال ترک و افراد غیرمعتاد

هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه‌ دینداری و رابطه آن با پرخاشگری در معتادین، معتادین در حال ترک و غیر‌معتادین به مواد مخدر است. روش: در این مطالعه علی- مقایسه‌ای و همبستگی، تعداد 64 نفر معتاد، 51 نفر معتاد درحال ترک و 99 نفر غیر معتاد به روش در دسترس انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه دینداری خدایاری‌فرد(1385) و پرسشنامه پرخاشگری اهواز (زاهدی فرد،1379) مورد آزمون قرار گرفتند.یافته‌ها: تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین میانگین نمرات افراد معتاد در حال ترک و غیر‌معتاد در زیر مقیاس شناخت دینی (006/. p < و32/5 f=)، عواطف وگرایش دینی (01/. p < و18/4 f= )، باورهای دینی (0001/. p < و71/11 f=)، التزام به وظایف دینی (0001/. p < و89/10 f=) و مقیاس کل دینداری (0001/. p < و53/10 f=) تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین تمام مولفه‌های دینداری در هر سه گروه با پرخاشگری رابطه منفی و معنی‌داری (0001/. و 05/.) نشان داد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که 10 درصد از واریانس رفتار خشم و عصبیت، 11 درصد از رفتار کینه توزی و لجاجت، 11 درصد از رفتار توهین و تهاجم و 14 درصد از رفتار پرخاشگری کلی توسط باورهای دینی تبیین می‌شود. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد افرادی که مبتلا به سو ‌مصرف مواد مخدر هستند نسبت به افراد سالم و معتادانی که اعتیاد را ترک نموده‌اند باورهای مذهبی ضعیف‌تری دارند. همچنین با افزایش میزان دینداری از شدت پرخاشگری کاسته می‌شود این نتایج، تلویحات مهمی در زمینه پیشگیری و درمان اعتیاد و رفتارهای پرخاشگرانه دارد.