نقش واسطه‌ای خشم در رابطه بین عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با شدت تنگی عروق کرونری

هدف: خشم در پژوهش های مختلف به عنوان عامل زمینه‌ساز بیماری قلبی مورد بررسی و تایید قرار گرفته است. عاطفه منفی و بازداری اجتماعی نیز به عنوان مولفه های شخصیت نوع d از عوامل خطر برای بسیاری از بیماری های جسمی، از جمله بیماری‌های قلبی، معرفی شده‌اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای خشم در رابطه بین عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با شدت تنگی عروق کرونری انجام گرفت. روش: این پژوهش یک پژوهش اکتشافی از نوع طرح‌های همبستگی است. تعداد 200 بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونری (112 مرد، 88 زن) در این پژوهش شرکت کردند. از بیماران خواسته شد مقیاس خشم چند‌بعدی (mai؛ سیگل، 1986) و مقیاس شخصیتی نوع d (ds14؛ دنولت، 2005) را تکمیل کنند. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای خشم، عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با شدت تنگی عروق در سطح 01/0 p < رابطه معنادار دارند. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که خشم در رابطه بین عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با شدت تنگی عروق کرونری نقش واسطه‌ای ایفا می کند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که خشم، عاطفه منفی و بازداری اجتماعی می‌توانند شدت تنگی عروق کرونری را پیش‌بینی کنند.