مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر درد و آنزیم‌های قلبی زنان مبتلا به درد قفسه سینه

مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و تنش‌زدایی پیش­رونده عضلانی بر درد و آنزیم­های قلبی زنان مبتلا به درد قفسه سینه بود. روش: پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش‌آزمون -پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. جامعه‌ی آماری شامل تمامی زنان مبتلا به درد قفسه سینه در شهر کرج در سال 1400 بودند. روش نمونه‌گیری هدفمند بود و 60 نفر از بیماران مبتلا به درد قفسه سینه در بیمارستان شهید رجائی کرج انتخاب شدند و در سه گروه آموزش اتوژنیک، آموزش تنش­زدایی پیش رونده عضلانی و گروه کنترل قرار گرفتند. آموزش اتوژنیک 12 جلسه 90 دقیقه ای و مداخله تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی نیز شامل 8 جلسه 2 ساعته بود. برای ارزیابی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های شدت درد مک گیل و فاجعه سازی درد استفاده شد. برای اندازه گیری آنزیم­های قلبی از کیت تروپونین و کراتینین فسفوکیناز (cpk-mb) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش­های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی در مقایسه با آموزش اتوژنیک بر کاهش درد اثربخشی بیشتری دارد (p<0/05) و بین آموزش اتوژنیک و تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر آنزیم‌های قلبی، تفاوت معنی­داری وجود نداشت (p<0/05). نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی بیشتر تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی بر کاهش درد پیشنهاد می‌شود کارشناسان مربوطه جهت کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد قفسه سینه از تنش‌زدایی پیش‌رونده عضلانی استفاده کنند.

comparison of the effectiveness of autogenic training and progressive muscle relaxation on pain and cardiac enzymes in women with chest pain

objective: the aim of present study was comparison of the effectiveness of autogenic training and progressive muscle relaxation on pain and cardiac enzymes in women with chest pain. method: the current research was a pre-test-post-test experiment with a control group and a three-month follow-up. the statistical population included all women with chest pain in karaj city in 1400. the sampling method was purposeful and 60 patients with chest pain were selected in shahid rajaei karaj hospital and were placed in three groups: autogenic training, progressive muscle relaxation treatment and control group. autogenic training consisted of 12 sessions for 90 minutes and progressive muscle relaxation intervention included 8 sessions for 2 hours. to evaluate research variables mc gill pain intensity and pain catastrophizing were used. troponin and creatinine phosphokinase kit (cpk-mb) were used to measure cardiac enzymes. data analysis was done using covariance analysis and post hoc test. findings: the results showed that progressive muscle relaxation is more effective in reducing pain compared to autogenic training (p<0/05) and there was no significant difference between autogenic training and progressive muscle relaxation on cardiac enzymes (p<0/05). conclusion: considering the greater effectiveness of progressive muscle relaxation on pain reduction, it is suggested that relevant experts use progressive muscle relaxation to reduce the pain intensity of patients with chest pain.