مدل‌یابی چاقی کودکان براساس نقش واسطهای روش‌های غذا‌دهی مادر در رابطه بین شاخص توده بدنی و استرس فرزند‌پروری مادر با شاخص توده بدنی کودک

مقدمه: با توجه به افزایش قابل توجه شیوع چاقی و اضافه وزن در ایران به‌خصوص در کودکان سن مدرسه، شناسایی عوامل ایجادکننده چاقی کودکان اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل چاقی کودکان بر اساس استرس فرزند‌‎‌پروری و شاخص توده بدنی مادر  با میانجی‌گری روش‌های غذادهی است. روش: نمونه آماری پژوهش را 460 نفر از دانش‌آموزان 7 تا 11 ساله مدارس شهر تهران به همراه مادران آنها تشکیل داده‌اند. آزمودنی‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. پس از اندازه‌گیری شاخص توده بدنی کودکان و مادران، پرسشنامه‌های استرس فرزند‌پروری (فرم کوتاه) و شیوه‌های غذادهی والدین، توسط مادران تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و با بهره‌گیری از نرم‌افزار amos تجزیه‌و‌تحلیل شدند. یافته‌ها: مدل به‌طور کلی از برازش مناسبی برخوردار بود. بر‌اساس نتایج تحلیل ‌مسیر شاخص توده بدنی مادر، استرس والدینی، غذا‌دادن هیجانی، غذا‌دادن ابزاری، غذا‌دادن کنترلی و غذا‌دادن تشویقی به‌صورت مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش‌بینی می‌کنند. نتایج به‌دست آمده نشان داد شاخص توده بدنی مادر و استرس والدینی به‌صورت غیرمستقیم با میانجی‌گری روش‌های غذادهی مادر از جمله غذادادن هیحانی، ابزاری، کنترلی و تشویقی نیز شاخص توده بدنی کودک را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری: یافته این این پژوهش نشان داد این روابط می‌تواند به‌عنوان مدل، چاقی کودکان را پیش‌بینی نماید و  به بینش‌های مفیدی از نظر مداخلات در پیشگیری منجر گردد.

modeling of childhood obesity based on the mediating roll of maternal feeding style in the relationship between maternal body mass index and parenting stress with child body mass index

objective: given the considerable increase in the prevalence of obesity/overweight in iran especially in school age children, it is important to identify the causes of childhood obesity. the aim of this study is to develop a model of childhood obesity based on maternal body mass index and parenting stress mediated by maternal feeding styles. method: the statistical sample consisted of 460 students aged 7 to 11 from schools of tehran with their mothers. subjects were selected using cluster sampling method. after measuring the body mass index of children and their mothers, parenting stress index- short form and parental feeding style questionnaire were completed by mothers. data were analyzed by amos software with using structural equation method. findings: the model generally had a good fit. based on the results of path analysis of maternal body mass index, parenting stress, emotional feeding, instrumental feeding, prompting/encouragement to eat, and controlling feeding directly predict the child’s body mass index. the results showed that maternal body mass index and parenting stress also indirectly predict the child’s body mass index through all of the maternal feeding styles subscales such as emotional, instrumental, control and encouragement feeding style. conclusion: the findings of this study showed that these relationships can predict childhood obesity as a model,  and can lead to useful insights into interventions in the first level of prevention.