مقایسه اثربخشی مصاحبه انگیزشی و تلفیق طرحواره درمانی با مصاحبه انگیزشی بر کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مصاحبه انگیزشی و طرحواره درمانی تلفیقی با مصاحبه انگیزشی و بر کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بود. روش: روش پژوهش حاضر نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر، بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه‌کننده به بخش دیالیز بیمارستان بعثت همدان در سال 1394 بودند. نمونه پژوهش 45 بیمار بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. بیماران گروه‌های آزمایش مداخلات مربوطه را به مدت 10 جلسه، به‌صورت فردی دریافت نمودند. داده‌های به‌دست‌آمده از مقیاس (hads)، با آزمون‌های آماری تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد بین میانگین نمرات افسردگی و اضطراب گروه‌های آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده می‌شود (p<0/01). نتایج آزمون بن فرونی نشان داد بین میانگین نمرات افسردگی و اضطراب گروه‌های آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده می‌شود (p<0/01)؛ اما بین میانگین نمرات افسردگی و اضطراب گروه‌های آزمایش تفاوت معنی‌داری مشاهده نمی‌شود (0/01< p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، پیشنهاد می‌گردد روانشناسان و متخصصان سلامت از این دو روش درمانی برای کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه استفاده نمایند.

Comparison of the effectiveness of motivational interviewing and schema therapy combined with motivational interviewing on reducing depression and anxiety in patients with Chroni Renal

Objective: The purpose of the current study was to compare the effectiveness of motivational interviewing and schema therapy combined with motivational interviewing on reducing depression and anxiety in patients with Chronic Renal Failure. Method: The present research was semiexperimental in which a pretestposttest with control group design was used. The research population included all the people with chronic renal failure referring to the Besat Hospital in Hamedan in 2015. The study sample included 45 patients who were selected by available sampling method and, then, were assigned into two experiment groups and one control group through random assignment method. Patients in the experimental groups have received appropriate interventions for 10 sessions individually. The data achieved by (HADS) were analyzed through statistical tests of ANCOVA and MANCOVA. Findings: The results of multivariate analysis of covariance test show that there is a significant difference between the mean scores of depression and anxiety in the experimental and control groups (P<0.01). The results of Bonferroni test shows that there is meaningful difference between the mean scores of depression and anxiety in the experimental and control groups (P<0/01). But there is no significant difference between the mean scores of depression and anxiety in the experimental groups (P>0/01). Conclusion: Based on the obtained results, psychologists and health practitioners are suggested to use these two therapeutic models for reducing the depression and anxiety of patients with chronic renal failure.