اثربخشی واقعیت درمانی آنلاین بر استرس ادراک‌شده و اجتناب تجربه‌ای بهبودیافتگان کووید-19

مقدمه: بیماری کووید19 می‌تواند علاوه بر آسیب‌های فیزیولوژیک، به فرایندهای روان‌شناختی، شناختی و هیجانی بیماران نیز آسیب جدی وارد سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت‌درمانی آنلاین بر استرس ادراک‌شده و اجتناب تجربه‌ای بهبودیافتگان کووید19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران بهبودیافته کووید19 شهر اصفهان در سه‌ماهه تابستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 24 بیمار بهبودیافته کووید19 با روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 12 بیمار). گروه آزمایش واقعیت‌درمانی (گلاسر، 2013) را طی یک ماه در 10 جلسه 75 دقیقه‌ای به‌صورت آنلاین دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه استرس ادراک‌شده (کوهن و همکاران، 1983) و پرسشنامه اجتناب تجربه‌ای (بوند و همکاران، 2011) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که واقعیت‌درمانی آنلاین بر استرس ادراک‌شده و اجتناب تجربه‌ای بهبودیافتگان کووید19 تاثیر معنادار داشته (p<0.001) و توانسته منجر به کاهش استرس ادراک‌شده و اجتناب تجربه‌ای بیماران این بیماران شود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که واقعیت‌درمانی با بهره‌گیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد افراطی و آموزش مسئولیت‌پذیری می‌تواند به‌عنوان یک درمان کارآمد در جهت کاهش استرس ادراک‌شده و اجتناب تجربه‌ای بهبودیافتگان کووید19 مورداستفاده گیرد.

Efficiency of Online Reality Therapy on Perceived Stress and Experiential Avoidance in the Covid 19-Improved Patients

Objective: Covid19 can lead to serious damages to the patients’ psychological, cognitive and emotional processes in addition to physiologic damages. Therefore, the present study was conducted with the purpose of investigating the efficiency of online reality therapy on perceived stress and experiential avoidance in Covid19improved patients. Method: It was a quasiexperimental study with pretest, posttest and control group design. The statistical population of the study included Covid19improved patients in the city of Isfahan in the summer of 2020. 24 Covid19improved patients were selected through snowball sampling method and they were randomly replaced into experimental and control groups (each group of 12 patients). The experimental group received ten seventyfiveminute sessions of online reality therapy (Glasser, 2013) during a month. The applied questionnaires in the current study included perceived stress questionnaire (Cohen, et.al, 1983) and experiential avoidance questionnaire (Bond, et.al, 2011). The data from the study were analyzed through ANCOVA method. Findings: The results showed that online reality therapy had significant effect on the perceived stress and experiential avoidance in Covid19improved patients (p<0.001) and succeeded in the decrease of their perceived stress and experiential avoidance. Conclusion: According to the findings of the present study it can be concluded that online reality therapy can be applied as an efficient therapy to decrease perceived stress and experiential avoidance in Covid19improved patients through employing techniques such focusing on the present time, avoiding excessive criticism and training accountability.