اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، شفقت و درمان ترکیبی بر اضطراب و نگرش‌های ناکارآمد بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک

لوپوس بیماری است که با ایجاد اضطراب در فرد باعث نگرانی و تنش در پاسخ به شرایط تهدیدکننده می‌گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، شفقت و درمان ترکیبی بر اضطراب و نگرش‌های ناکارآمد بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با یک گروه کنترل می‌باشد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک تحت درمان در بیمارستان‌های شهر شیرازمی‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس از میان جامعه آماری 80 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه (یک گروه کنترل 20 نفره و 3 گروه آزمایش 20 نفره) قرار گرفتند. ابزارهای بکاررفته در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطرابزونگ (1970) و پرسشنامه نگرش‌های ناکارآمد وایزمن و بک (1978) بود. یافته‌ها: داده‌های گرداوری شده با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که این درمان بر لوپوس سیستمیک در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تاثیر معنادار دارد (p≤0/0001و     6/53=f). همچنین اثر درمان ترکیبی در این پژوهش با سطح معناداری (207/47=f و p≤/0005) بود. نتیجه‌گیری: مطابق با یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان از بسته‌های آموزشی پذیرش و تعهد و شفقت درمانی جهت بهبود اضطراب و نگرش‌های ناکارآمد بیماران مبتلا به لوپوس بهره برد.

Effectiveness of Treatment Based on Acceptance and Commitment, Compassion-Based Therapy and Combination therapy on Anxiety and Dysfunctional Attitudes in Patients With Systemic Lupus

Objective: Lupus is a disease that is causing anxiety in a person causes anxiety and tension in response to threatening conditions. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment based therapy, compassion based therapy and combination therapy on anxiety and Dysfunctional attitudes in patients with systemic lupus. Method: This is a quasiexperimental study with pretest, posttest with a control group. The statistical population of this study included all patients with systemic lupus treated in Shiraz hospitals, who Using a available sampling method, 80 individuals were selected and randomly divided into four groups including20 individauls. One group was selected as control group and the other3 as experimental group. The instruments used in this study included Zong Anxiety Scale (1970), and Weisman and Beck (1978) dysfunctional attitudes questionnaire. Findings: Data collected using repeated measures analysis of variance showed that this treatment had a significant effect on systemic lupus in posttest and followup stages (F=6/53, p<0/001). Also, the effect of combination therapy in this study was significant (F=207/47,p≤/0005). Conclusion: According to the findings of the present study, acceptance, commitment and compassion training packages can be used to improve anxiety and dysfunctional attitudes in patients with lupus