ارزیابی مدل بسط‌ یافته کیفیت زندگی وابسته به سلامت در بیماران عروق کرونری قلب

مقدمه: کیفیت زندگی نسبت به وضعیت سلامت یا بیماری جایگاه ویژه ای برای سیاست گذاران و متخصصان مراقبت های بهداشتی دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی مدل بسط‌یافته کیفیت زندگی وابسته به سلامت در بیماران عروق کرونری قلب بود. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. از تمام بیماران عروق کرونری قلب مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر تهران و کرج 650 نفر با روش در دسترس انتخاب و به پرسشنامه ادراک بیماری، پرسشنامه کیفیت زندگی، مقیاس خودمدیریتی، مقیاس بهزیستی هیجانی، پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف، پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز و مقیاس کیفیت زندگی وابسته به‌سلامت در بیماران عروق کرونری پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد مدل توسعه داده‌شده ویلسون از برازش مطلوبی برخوردار است؛ یعنی با افزوده شدن خودمدیریتی و بهزیستی روان‌شناختی، اجتماعی و هیجانی می توان این مدل را برای تبیین کیفیت زندگی پذیرفت. بااین‌حال نسبت به مدل اولیه شاخص های بهزیستی به علت چند هم خطی و روابط چندگانه بالا به‌عنوان یک سازه تحت عنوان بهزیستی جامع باید در نظر گرفته شود. همچنین خودمدیریتی می تواند تبیین‌کننده بهزیستی جامع باشد. نتیجه‌گیری: خودمدیریتی و شاخص های مثبت نگر بهزیستی می تواند در فرایند شکل گیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در بیماران عروق کرونری نقش ویژه ای داشته باشد.

Evaluation of Extended Model of Health Related Quality of Life in Patients with Coronary Artery Disease

Objective: Quality of life compared to health or illness has a special position for policymakers and healthcare specialists. The goal of this study was to evaluate the expanded model of healthrelated quality of life in patients with coronary artery disease. Method: This is a descriptive correlational study that is based on structural equation modeling. The statistical population includes all patients with coronary artery disease who referred to Tehran and Karaj medical centers and received a diagnosis by a specialist. 650 persons were selected by available sampling method and responded to Illness Perception Questionnaire, Quality of Life Questionnaire, SelfCare of Heart Failure Index, Emotional Wellbeing Scale, Psychological Wellbeing Questionnaire of Reef, Social Wellbeing Questionnaire of Keyesand Seattle Angina Questionnaire. Findings: The results of this study showed that the developed model of Wilson has a good fit. That is, by adding selfmanagement and psychological, social, and emotional wellbeing, this model can be adopted to explain the quality of life. However, compared to the original model of wellbeing indices, due to the multidimensionality and the multiple relationships, it should be considered as a comprehensive wellbeing construct. Selfmanagement can also explain comprehensive wellbeing. Conclusion: Selfmanagement and positive indicators of wellbeing can have a special role in the process of healthrelated quality of life in patients with coronary artery disease.