رابطه روش‌های مقابله اسلامی و احساس انسجام روانی با سازگاری با بیماری و تحمل درد در بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین روش‌های مقابله اسلامی و احساس انسجام روانی با سازگاری با بیماری و تحمل درد در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان کلینیک آنکولوژی و رادیوتراپی رضا (ع) مشهد در سال 1397 تشکیل داده اند که تعداد 100 نفر از آنان به‌صورت نمونه هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب گردیدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش مقیاس راهبردهای مقابله اسلامی احتشام زاده (1388)، پرسشنامه انسجام روانی فلنسبرگ و همکاران (2006)، مقیاس سازگاری با سرطان واتسون (1988) و پرسشنامه تحمل درد مک گیل (2008) بود. یافته‌ها: تجزیه‌وتحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون و همبستگی پیرسون نشان داد بین روش‌های مقابله اسلامی با سازگاری با بیماری و تحمل درد در جهت مثبت ارتباط معنی دار وجود دارد؛ و در خرده مقیاس های آن‌ها، بعد رفتاری و بعد عاطفی با سازگاری با بیماری و تحمل درد در جهت مثبت ارتباط معنی دار وجود دارد؛ و تنها در بعد شناختی ارتباط معنی داری دیده نمی شود (0.01). همچنین بین احساس انسجام روانی، با سازگاری با بیماری و تحمل درد در جهت مثبت ارتباط معنی دار وجود دارد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می توان نتیجه گرفت که راهبردهای مقابله اسلامی و احساس انسجام روانی می توانند پیش‌بینی‌کننده سازگاری مناسب فرد با بیماری و تحمل درد گردد.

The Relationship Between Islamic Coping Methods and Psychological Well-Being with Adaptation and Pain Tolerance in Patients with Breast Cancer

Objective: The purpose of this study was to determine the relationship between Islamic coping strategies and mental cohesion with adjustment to illness and pain tolerance in patients with breast cancer. Method: The method of this study was descriptivecorrelational and the statistical population consisted of all female patients with breast cancer oncology and radiotherapy clinic in Mashhad in 1397, 100 of whom were purposively selected. The basis of inclusion criteria were selected. The instruments used in this study were the Islamic Coping Strategies Scale (Ehteshamzadeh (2009)), the Flensberg et al. (2006) Psychological Cohesion Questionnaire, the Watson Cancer Adjustment Scale (1988), and the McGill Pain Tolerance Questionnaire (2008). Findings: Analysis of data from regression analysis and Pearson correlation showed that there is a significant positive relationship between Islamic coping strategies with disease adjustment and pain tolerance. And in their subscales, there is a significant relationship between behavioral and emotional dimensions with adjustment to illness and pain tolerance in a positive direction. And there is no significant relationship only in the cognitive dimension (0.01). There was also a significant relationship between feeling of psychological cohesion, coping with illness and pain tolerance in a positive direction. Conclusion: In general, it can be concluded that Islamic coping strategies and feeling of psychological cohesion can predict a person’s appropriate adaptation to illness and pain tolerance.