اثربخشی مقابله درمانگری بر نشانگرهای روانشناختی (استرس، کیفیت زندگی و راهبردهای مقابله‌ای) بیماران دیابتی نوع 2

مقدمه: دیابت نوع 2 یکی از بیماری های مزمن است که اثرات جسمی و روانی عدیده ای برای فرد به دنبال دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسیاثربخشی مقابله درمانگری بر نشانگرهای روانشناختیبیماراندیابتینوع 2 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌پس‌آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعه ی آماری بیماراندیابتی دارای پرونده پزشکی در مرکز دیابت شهر کرمانشاه در سال 1395 بود. از میان این بیماران 40 نفر با توجه به معیارهای شمول و به روش دردسترس انتخاب و به‌صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. بیماران پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای فولکمنلازاروس، رویدادها و تغییرات زندگی خانوادگی (file) و فرم کوتاه کیفیت زندگی بیماران دیابتی (dqolbci) را تکمیل نمودند. یافته‌ها: نتایج نشان داد مقابله درمانگری به‌صورت معناداری منجر به افزایش کیفیت زندگی و راهبردهای مقابله جستجوی حمایت اجتماعی، مسئله گشایی برنامه‌ریزی‌شده، ارزیابی مجدد مثبت و کاهش استرس و دوری گزینی و خویشتنداری در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل‌شده است (0.01˂pو 0.05˂p)؛ اما نتایج حاکی از آن بود که در متغیر راهبرد مقابله‌ای گریزاجتناب، تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه وجود ندارد (0.05

Studying the Effectiveness of Coping Therapy on Psychological Markers (Stress, Quality of Life and Coping Strategies) in Type II Diabetic Patients

Objective: type II diabetes is one of the chronic illnesses with various physical and psychological effects for patient. The purpose of the present research was to study the effectiveness of coping therapy on psychological markers (Stress, quality of life and coping strategies) in type II diabetic patients. Method: It was a semiexperimental research with pretest, posttest, control group and follow up test. The population of the research includes all diabetic patients with registered medical records in diabetes center of Kermanshah in 2016. 40 individuals were selected by available and random sampling in experimental and control group (20 individuals per group). They have completed coping strategies questionnaire of Folkman Lazarous, family life incidents and changes (FILE) and short form of diabetic patients’ quality of life (DQOLBCI). Findings: Data was analyzed by SPSS20 and the results showed that coping therapy significantly increases the quality of life, adhere to treatment, coping strategies, social support, planned problemsolving, positive reevaluation, stress reduction and continence in experimental group than control group (p<0.01, p<0.05). however, the results indicated that there is no significant difference in the variable of escapeavoidance coping strategies between experimental and control group (p>0.05). Conclusion: according to the results, it can be said that coping strategies may reduce the problems of patients with chronic illnesses such as diabetes.