اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از پیشرفت بیماری و پریشانی روان‌شناختی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

مقدمه: آرتریت روماتویید یک بیماری خودایمنی التهابی مزمن پیش رونده است که میزان شیوع آن در جهان 0.5 تا 2.4 درصد برآورد شده است. در این مطالعه تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از پیشرفت بیماری و پریشانی روان شناختی بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مورد بررسی قرار گرفت. روش: این مطالعه نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی، با 30 نفر بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید که به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند، انجام شد. مداخله به صورت گروهی و هفتگی به مدت یک و نیم ساعت در گروه آزمایش اعمال شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه پریشانی روان شناختی (dass) و ترس از پیشرفت بیماری جمع آوری شدند. تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss21 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی صورت گرفت. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد در دو گروه میانگین افسردگی و استرس از پیشرفت بیماری دارای تفاوت معنادار (p>0/05) و اضطراب بدون تفاوت بود (p<0/05). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد تفاوت میانگین بین نمره های استرس، افسردگی و ترس از پیشرفت بیماری در مراحل پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در گروه آزمایش معنادار است (p<0/01). نتیجه‌گیری: یافته ها بیانگر تاثیر آموزش تعهد و پذیرش بر پریشانی روان شناختی و ترس از پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بود؛ بنابراین می توان از این درمان به عنوان یک درمان مکمل در کنار دارودرمانی برای بهبود زندگی این بیماران استفاده کرد.

The effectiveness of treatment based on acceptance and commitment on the psychological distress and fear of disease progression in patients with rheumatoid arthritis

Objective: Rheumatoid arthritis is a preexisting chronic inflammatory autoimmune disease with a prevalence of 0.5 to 2.4 percent in the world. The present study aimed to investigate the effectiveness of the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the psychological distress and fear of disease progression in patients with rheumatoid arthritis. Methods: this quasiexperimental clinical trial study was performed on 30 people with rheumatoid arthritis selected through purposive sampling and randomly assigned in tow groups, experimental and control (n= 15 persons) the intervention was implemented 8 session per week is a onehalf hour session in the experimental group. Data were collected using Psychological distressquestionnaire (DASS)and fear of disease progression and analysis was done by SPSS22 software. Descriptive and inferential statistics and repeated measures ANOVAand Bonferroni post hoc test were used. Findings: Results of repeated measure ANOVA showed significant difference between the two groups in mean depression and stress (P> 0.05). Anxiety scores were not significantly different between the two groups (P Conclusion: the results indicate the effect of ACT on the psychological distress and fear of disease progression in patients with rheumatoid arthritis; therefore, this treatment can be used as a complementary treatment, along with medication, to improve the quality of life of these patients.