اثر ساختار بافت بر خواص کششی ژیوگریدهای حلقوی تاری

ژیوگرید ها دسته ای مهم از مواد ژیوسنتتیک را تشکیل می دهند که کاربردهای زیادی در طرح های مهندسی عمران دارند. بخشی از ژیوگریدها به وسیله فرایندهای نساجی تولید می شوند. این نوع از ژیوگریدها شامل یک پارچه تقویت کننده پوشش داده شده به وسیله نوعی ماده پلیمری هستند. در این پژوهش، دو ساختار رایج به عنوان پارچه خام ژیوگرید در سامانه حلقوی تاری تولید شد. در این ساختارها نخ های تقویت کننده که از جنس پلی استر با نمرات زیادند، به وسیله نخ های متصل کننده پلی استری با حرکت لپینگ مشخص به بدنه پارچه متصل می شوند. پس از انجام عملیات پوشش دهی با نوعی رزین آکریلیکی و انجام آزمون کشش مشخص شد، در ساختاری که در آن نخ های تقویت کننده به وسیله نخ های متصل کننده محصور می شوند، نسبت به ساختاری که نخ های تقویت کننده در آن آزاد هستند، میانگین نیروی پارگی و ازدیاد طول تا پارگی بیشتر و ضریب تغییرات کمتر است. این مسیله به علت نظم و آرایش یافتگی بیشتر و در نتیجه توزیع یکنواخت تر بار کششی روی نخ های تقویت کننده در ساختار اول است. ساختار مزبور برای تولید ژیوگرید از نخ های انعطاف پذیر مانند نخ های پلی استر ساختاری مناسب تشخیص داده شد.