سنتز نانولیپوزوم حاوی عصاره چای سبز و داروی دوکسوروبیسین به منظور بررسی سمیت آن بر سلول‌های رده سرطان سینه

شیمی ‌درمانی به‌عنوان یکی از موثرترین و رایج‌ترین روش‌های درمانی سرطان است. مقاومت چند دارویی و عوارض جانبی دارویی از موانع بزرگ بر سر راه یک شیمی ‌درمانی موفق به شمار می‌آید. برای مقابله با این محدودیت‌ها و دستیابی به اثربخشی بهتر داروها، درمان ترکیبی مبتنی بر نانو سامانه‌ها یک رویکرد امیدوارکننده را پیشنهاد می‌دهد. هدف این مطالعه، سنتز، مشخصه یابی و بررسی اثر هم‌افزایی نانولیپوزوم‌های بارگذاری شده با داروی دوکسوروبیسین و اپی‌گالو کاتچین-3-گالات بر روی رده سلولی سرطان سینه mcf-7 می‌باشد. در مطالعه حاضر نانولیپوزوم‌ها با استفاده از روش بارگذاری غیرفعال و آب پوشانی لایه‌نازک تهیه گردید. توزیع اندازه، پتانسیل زتا، میزان بارگذاری، منحنی رهایش دارو و سمیت نانولیپوزوم‌ها بعد از تهیه اندازه‌گیری شد. میانگین قطر نانولیپوزوم‌ها 0.6 ± 82.5 نانومتر، بار سطحی آن‌ها 24.2˗ میلی ولت و میزان بارگذاری داروها در حدود 80 درصد به دست آمد. تعامل داروی دوکسوروبیسین و اپی‌گالو کاتچین-3-گالات با نانولیپوزوم‌ها از طریق پیوند الکترواستاتیک و واندروالسی بوده و اپی‌گالو کاتچین-3-گالات بر روی منحنی رهایش دوکسوروبیسین اثر کاهشی گذاشته درصورتی‌که اختلاف مشاهده شده معنی‌دار نمی باشد. داده‌های سمیت نشان می‌دهد استفاده هم‌زمان این دو دارو منجر به افزایش سمیت سلولی می‌شود. نانولیپوزوم‌های حاوی دوکسوروبیسین در درمان تک دارویی با غلظت 3-10×5 میکرومولار قادر به کاهش زنده‌مانی به زیر 50 درصد نبوده، اما در ترکیب با اپی‌گالو کاتچین-3-گالات باعث کاهش درصد زنده‌مانی به زیر 50 درصد می‌شود و درنتیجه میزان مصرف داروی شیمیایی دوکسوروبیسین به میزان چشم‌ گیری کاهش می‌یابد. درنتیجه تجویز هم‌زمان اپی‌گالو کاتچین-3-گالات با دوکسوروبیسین می‌تواند کاندید مناسبی برای شیمی ‌درمانی باشد.

synthesis of nanoliposomes containing green tea catechin and doxorubicin to evaluate its toxicity on breast cancer cells

chemotherapy is one of the most effective and common treatments for cancer. multi-drug resistance and drug side effects are one of the major obstacles to successful chemotherapy. to address these limitations and achieve better drug efficacy, nanosystem-based combination therapy offers a promising approach. this study aimed to synthesize, characterize, and investigate the synergistic effect of nanoliposomes loaded with doxorubicin and epigallocatechin-3-gallate (egcg) on mcf-7 breast cancer cell lines. in the present study, nanoliposomes were prepared by passive loading and thin-film hydration. the characterization of nanoliposomes such as size distribution, zeta potential, the loading rate, drug release profile, and toxicity were measured. the mean diameter of nanoliposomes was 82.5 nm, their surface charge was -24.2 mv and drug loading was about 80%. the interaction of doxorubicin and egcg with nanoliposomes was mediated by electrostatic and van der waals bonds and egcg has a deceasing effect on the doxorubicin release profile but the observed differences are not significant. the toxicity and viability data indicate that the simultaneous use of these two drugs increased the toxicity of the cells. nanoliposomes containing doxorubicin were not able to reduce viability to below 50% in monotherapy with 5×10-3 μm. while, the amount of viability dramatically reduced to below 50%, in combination with egcg, resulting as combination chemotherapy. consequently, the concomitant administration of egcg with doxorubicin may be a suitable candidate for chemotherapy.