کلرزدایی زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار ‌تری‌کلرواتیلن، دی‌کلرومتان و 1و2-‌دی‌کلرواتان از محلول آبی با استفاده از ‌باکتری هوازی اسفینگوپیکسیس ‌اومارینسیس

اهداف: ترکیبات آلی حاوی کلر یکی از خطرناک‌ترین ترکیبات آلاینده آب در مناطق صنعتی هستند. هدف مطالعه حاضر حذف زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تری‌کلرواتیلن، دی‌کلرومتان و 1و2دی‌کلرواتان در محلول آبی با استفاده از باکتری بومی اسفینگوپیکسیس اومارینسیس بود.مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر از ترکیبات آلیفاتیک کلردار دی‌کلرومتان، تری‌کلرواتیلن و 1و2دی‌کلرواتان با خلوص آزمایشگاهی 99/9% استفاده ‌شد. برای تعیین رشد سلولی از اندازه‌گیری کدورت محیط کشت در طول‌موج 600نانومتر، دستگاه طیف‌سنجی مرئی فرابنفش به‌کار رفت. اندازه‌گیری مقدار یون کلراید آزادشده به‌وسیله دستگاه یون آنالایزر الکترود گزینشی یونی صورت گرفت. نمونه باکتری زنده به محیط کشت نوترینت‌براث تلقیح و در دمای °c30 و دور rpm150 به‌مدت 24ساعت گرمخانه‌گذاری شد.یافته‌ها: سرعت کلرزدایی هر یک از ترکیبات تری‌کلرواتیلن، دی‌کلرومتان و 1و2دی‌کلرواتان در محیط آبی در غلظت 2/5میلی‌مولار توسط این باکتری به ‌ترتیب 1/3، 1/05 و h.mg/l0/63 به‌ دست آمد. افزودن گلوکز و عصاره مخمر به محیط کشت، موجب افزایش سرعت رشد باکتری و همچنین سرعت کلرزدایی آنها به ‌ترتیب به 3/28، 1/67 و mg/l.h0/9 شد. بیشترین کلرزدایی در شرایط آزمون، در غلظت 2/5میلی‌مولار به‌ دست آمد و بیشترین کلرزدایی در مرحله رشد نمایی باکتری رخ داد.نتیجه‌گیری: باکتری اسفینگوپیکسیس اومارینسیس توانایی حذف ترکیبات آلیفاتیک کلردار را دارد و می‌تواند روی ترکیبات دیرتخریب‌پذیر تری‌کلرواتیلن، دی‌کلرومتان و 1و2دی‌کلرواتان به‌عنوان تنها منبع کربن رشد کند و موجب کلرزدایی آنها شود. این سویه بیشترین رشد و بازدهی حذف زیستی را در حذف دی‌کلرومتان، به‌عنوان تنها منبع کربن و در کنار گلوکز و عصاره مخمر به‌عنوان همسوبسترا دارد.