کاربست هوش هیجانی بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان نظامی در مقابله با تهدیدات نرم، مطالعه موردی: یک سازمان نظامی

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هوش هیجانی بر توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی از دیدگاه کارکنان یک سازمان نظامی در مقابله با جنگ نرم است. این پژوهش میدانی به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. از میان کل کارکنان رسمی سازمان مذکور که 240 نفر بودند، 140 نفر نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش توانمندسازی، در چهار بعد اول (معنی داری، شایستگی، حق انتخاب و تاثیر) از پرسشنامه روانشناختی اسپریتزر (1995) حاوی 18 سوال و در بعد اعتماد از پرسشنامه اعتماد میشرا (1994) استفاده شد. جهت سنجش هوش هیجانی از پرسشنامه منصوری (1380)، حاوی 33 سوال، استفاده شد. در تایید پایایی پرسشنامه‌های توانمندسازی و هوش هیجانی، آلفای کرونباخ به ترتیب 897/. و 772/. بدست آمد. یافته‌ها نشان می‌دهند بینهوش هیجانی و توانمندسازی روانشناختی رابطه‌ای معنی‌دار و قابل توجه (457/.=r) وجود دارد. و نیز نتیجه مطالعه نشان داد که خودآگاهی، خود تنظیمی و خودانگیزشی به طور مثبت بر توانمندسازی روانشناختی کارکنان تاثیر می‌گذارند. نتیجه بررسی فرضیه‌ها نشان داد که بیشترین تاثیر مربوط به بعد خود تنظیمی (555/.=r) است. اما در خصوص رابطه بین همدلی و مهارت‌های اجتماعی با توانمندسازی روانشناختی هیچ‌گونه رابطه معنی‌دار به دست نیامد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که هوش هیجانی، خودآگاهی، خود تنظیمی، و خود انگیزشی به طور مثبت با توانمندسازی روانشناختی کارکنان در سازمان ارتباط معنی‌داری دارند.

A study of the relationship between Emotional Intelligence and employees’ Psychological Empowerment Case study: military organization

The present research investigated the relationship between Emotional Intelligence and Psychological Empowerment among employees of a military organization. The research was a correlational, descriptive field study. The research population included 240 tenure staff, out of whom 140 were sampled randomly. A questionnaire, based on Spritzer’s Psychological Empowerment questionnaire and Mishra’s, was used, totaling to 18 items. For Emotional Intelligence, Missouri’s questionnaire with 33 items was used. The reliability of instruments was approved by Chronbach alphas of %897 for Psychological Empowerment and %772 for Emotional Intelligence. The results indicated that there was a significant relationship between Emotional Intelligence and Psychological Empowerment (r=%457). as well as The findings of the study show that selfawareness, Selfregulation, and selfmotivation have positively influence employees’ Psychological Empowerment. In the hypothesis testing, it shows that the highest influence (r=%555) belonging to the Selfregulation dimension. but the effect of Empathy, social skills was not associated with psychological empowerment. It can be concluded that Emotional Intelligence, selfawareness, Selfregulation, and self motivation are positively correlated with employees’ Psychological Empowerment in the organization.