سیاست خارجی آمریکا و نقش رژیم های امنیت بین المللی در تحریم های یک جانبه علیه ایران

رژیم های امنیت بین المللی با ارائه ارزیابی جدید از منافع ملی، قدرت و همکاری این ضرورت را ایجاب می کند که در جهت کاهش هزینه های موجود میان کشورها هزینه های کمتری را بپردازند. ایالات متحده آمریکا برای بهره گیری مطلوب تر از مداخله گرایی سعی داشته آن را در چارچوب قواعد جهانی و این رژیم ها از جمله سازمان ملل متحد مورد توجه قرار دهد. روی آوردن و توسل ایالات متحده به مداخله جمعی رژیم امنیت دسته جمعی از طریق سازمان ملل به خاطر استفاده از مکانیسم مشروعیت بخشی سازمان ملل و کاستن از بار هزینه های مالی و انسانی مداخلات است. این پژوهش با طرح این سوال که رژیم های بین المللی، چه جایگاهی در سیاست خارجی ایالات متحده در تحریم های یک جانبه علیه ایران داشته است، به این پاسخ رسیده است که یک قدرت مسلط برای رسیدن به نیات خویش در عرصه جهانی، در تشکیل و حفظ رژیم هایی که خدمتگزار منافع وی هستند و در نظام بین المللی نیز مقبولیت گسترده ای دارند، نقش رهبری را ایفا می نماید؛ که این مهم از طریق قطعنامه های شورای امنیت، استفاده از ظرفیت ها و امکانات سازمان ملل و ترغیب افکار عمومی و آراء عمومی جهان صورت پذیرفته است.