برآورد سهم ناکارای شکاف دستمزد روستایی- شهری ایران

یکی از عوامل اصلی متروکه شدن روستاها و مهاجرت نیروی کار روستایی به شهرها، نابرابری دستمزد بین نیروی کار شهری و روستایی است. مهاجرت، به دلیل نبود رشد صنعتی درون زا در شهرها و ناتوانی بخش صنعت در جذب نیروی کار مهاجر روستایی، منجر به افزایش فقر و بیکاری در مناطق شهری می‌شود. لذا این مطالعه، با استفاده از داده‌های بودجه خانوار در بازه ی زمانی 1385 تا 1393 ایران و مدل‌های تجزیه اکساکا بلیندر (نابرابری در میانگین) و ماچادو متا (نابرابری در کل توزیع دستمزد) به بررسی شکاف دستمزد بین مناطق شهری و روستایی می‌پردازد. نتایج مدل تجزیه اکساکا بلیندر نشان می‌دهد، در طول دوره‌ی مورد مطالعه 63 درصد از شکاف دستمزد، کارا بوده است، همچنین مدل ماچادو متا نشان می‌دهد که در سال 1393 نسبت به سال 1385 در چندک‌های پایین، سهم نابرابری کارا افزایش‌یافته و در چندک‌های بالا این سهم کاهش‌یافته است، این نشان می‌دهد که افراد دارای درآمد بالا، لزوماً دارای سرمایه انسانی بالاتر نیستند.