اثر توسعه مالی و اعطای تسهیلات بانکی بر بهره ‏وری کل عوامل تولید در بخش صنعت

بهره وری در کنار سایر عوامل، ازجمله تعیین‏کننده های رشد اقتصادی است هدف از این پژوهش، بررسی نقش توسعه مالی و اعطای تسهیلات بانکی بر بهره‏وری کل عوامل تولید در بخش صنعت با استفاده از روش خود توضیح برداری با وقفه‏های توزیعی (ardl) طی دوره زمانی 1392-1362 می‏باشد. همچنین جهت تبیین مدل اقتصادسنجی، علاوه بر اعتبارات جاری و سرمایه‏ای بانک ها، از دیگر متغیر های مهم و تاثیرگذار بر بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت ایران، نظیر هزینه های تحقیق و توسعه، نسبت موجودی سرمایه به تولید و همچنین متغیر مجازی برنامه‏های توسعه جمهوری اسلامی ایران استفاده شد. نتایج نشان داد که در طی دوره مورد بررسی، اعتبارات سرمایه‏ای در بلند مدت (044/0) و در کوتاه مدت (027/0) با یک وقفه بر بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت تاثیر مثبت داشته است. اعتبارات جاری در کوتاه مدت (032/0)، از تاثیر مثبت بر بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت برخوردار بوده، اما در بلندمدت تاثیری بروی بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت نداشته است. همچنین هزینه های تحقیق و توسعه در کوتاه مدت (013/0) و بلند مدت (039/0)، تاثیر مثبت و معناداری بر بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت ایران داشت. مقدار ضریب جمله خطا (ecm) نیز در کوتاه‏مدت مطابق با مقدار انتظاری، 35/0 به دست آمد و نشان‏دهنده تعدیل 35 درصدی از عدم تعادل کوتاه مدت بهره وری کل عوامل تولید در هر دوره، به سمت روند بلند مدت در بخش صنعت است.