تاثیر توسعه مالی و ارزش‌افزوده بر مصرف انرژی در بخش‌های صنعت و کشاورزی ایران

در این مطالعه تاثیر دو متغیر توسعه مالی و ارزش‌افزوده بر مصرف انرژی در بخش‌های کشاورزی و صنعت ایران، طی دوره زمانی 1392-1355 با به‌کارگیری روش آزمون همگرایی باند مبتنی بر مدل تصحیح خطای نامقید (uecm) (پسران، شین و اسمیت، 2001) بررسی شده است. در این تحقیق نسبت اعتبارات پرداخت‌شده به ارزش‌افزوده بخش‌های صنعت و کشاورزی، به‌عنوان شاخص توسعه مالی مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج آزمون باند ardl نشان می‌دهد که در هر دو بخش در بلندمدت و کوتاه‌مدت رشد توسعه مالی و ارزش‌افزوده موجب افزایش مصرف انرژی می‌شوند. رشد توسعه مالی به میزان 1 درصد، مصرف انرژی را در بلندمدت در بخش صنعت و کشاورزی به‌ترتیب به میزان 0.05 و 0.025 درصد افزایش می‌دهد و 1 درصد افزایش در ارزش‌افزوده باعث رشد مصرف انرژی به میزان 0.31 و 0.62 درصد در بخش‌های مذکور می‌شود. همچنین، در مورد تاثیر متغیرهای شهرنشینی و آزادسازی تجاری به‌عنوان متغیرهای کنترل، نتایج حاکی از تاثیر منفی شهرنشینی و آزادسازی بر مصرف انرژی در بخش کشاورزی و تاثیر مثبت این متغیر‌ها بر مصرف انرژی در بخش صنعت است.