مقایسه تاثیر سیاست هدفمندی یارانه‌های فرآورده‌های نفتی و گاز طبیعی بر روی رشد بخش های صنعت، کشاورزی و خدمات

شاید بتوان گفت که موضوع اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه‌ها مهمترین سیاست اقتصادی دولت طی دو دهه اخیر بوده است. یارانه حامل های انرژی قسمتی از این سیاست را در برمی‌گیرد و از اهمیت ویژه ای در اقتصاد ایران برخوردار است. اهمیت این موضوع موجب شده است که موضوع هدفمندی یارانه‌ها به‌عنوان موضوعی اثرگذار و تعیین‌کننده توجه پژوهشگران را به خود جلب کند. ایـن پژوهش سعی دارد که تاثیر یارانه های پرداختی به حامل های انرژی (فرآورده های نفتی و گاز طبیعی) بر روی رشد تولید ناخالص داخلی (gdp) بخش های اقتصادی (کشاورزی، صنعت و خدمات) ایران (1386-1391) را مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور آخرین سری جدول داده ستانده منتشرشده توسط مرکز آمار ایران (مدل قیمتی داده ستانده) به‌کارگرفته شده است. برای تجزیه‌وتحلیل روابط متغیرها و رسیدن به پاسخ سوالات تحقیق روش ماتریسی داده ستانده مورد استفاده قرار گرفت. نتایج و یافته‌های تحقیق نشان داد که با افزایش قیمت حامل های انرژی (فرآورده های نفتی و گاز طبیعی) تولیدات بخش کشاورزی، به دلیل وابستگی واسطه ای کمتر به حامل های انرژی فرآورده های نفتی و گاز طبیعی و قیمت نسبی پایین تر نسبت به سایر بخش های اقتصاد افزایش‌یافته است و تولیدات در بخش صنعت، به دلیل مصرف بالای انرژی توسط صنایع، کاهش‌یافته است و تولیدات بخش خدمات نیز نتایج متفاوتی را نشان می دهد.