بررسی رابطه رشد اقتصادی با فقر و نابرابری در ایران طی برنامه های اول تا چهارم توسعه

در این مطالعه پدیده فقر در ارتباط با رشد اقتصادی و نابرابری به تفکیک برنامه های توسعه اول تا چهارم اقتصادی، اجتماعی بررسی می شود. بدین منظور کشش‌های فقر نسبت به رشد اقتصادی و نابرابری محاسبه می شود و در نهایت چگونگی توزیع منافع ناشی از رشد به کمک شاخص نرخ رشد معادل فقر کاکوانی و سان (2008) موردبررسی قرار می گیرد. بررسی نرخ رشد معادل فقر می تواند ابزار بسیار مهمی برای سیاست‌گذاری دولت ها در جهت کاهش فقر باشد. تجزیه تغییرات فقر در مناطق شهری، روستایی و کل کشور نشان می دهد که اثر خالص رشد بر فقر منفی است اما اثر خالص نابرابری دارای نوسانات مثبت و منفی بوده است. تحولات اقتصادی و سیاسی در ایران طی دوره موردمطالعه تا حد زیادی می­تواند این روند نامنظم را توجیه کند. محاسبه شاخص نرخ رشد معادل فقر و مقایسه نتایج برنامه های توسعه اول تا چهارم اقتصادی، اجتماعی ایران نیز نشان می دهد که علیرغم وجود برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی در کشور سیاست‌ اثرگذاری برای دستیابی به رفاه و آسایش مستمر دنبال نشده است.

Survey on the Relationship between Economic Growth, Poverty, and Inequality in Iran during Five-Year Development Plan

This study focuses on the relationship of poverty with economic growth and inequality during different socioeconomic development programs in Iran between19892013. To this end, the elasticity of poverty was decomposed into growth and inequality effects then the outcome of the economic growth is calculated using Kakwani and Son’s (2008) Poverty Equivalent Growth Rate index. This index demonstrates how the benefits of growth are distributed between the poor and the nonpoor people. Study of the poverty equivalent growth rate can be an important tool for the governments to reduce poverty.Poverty changes decomposition to the neutral effects of the growth and inequality in rural and urban area shows that the effect of neutral growth on poverty is negative, whilst the neutral effect of inequality has positive and negative fluctuation. Iran’s economic and political evolvement during the years which our study focused on, can explain these fluctuations. Calculating Poverty Equivalent Growth Rate index and its comparison with the economic and social development programs in Iran, show that there were not any effective policies to achieve sustainable welfare.